مدت ختم قرآن

انسان ها متفاوت هستند و کارهایشان را با توجّه به استعداد و توانایی خود انجام می دهند. در امور معنوی نیز این امر صادق است. خداوند در عبادات و انجام مستحبات، اعتدال و میانه روی را می پسندد و خواندن قرآن و ختم آن نیز از این قاعده مستثنا نیست.

برای مدّت ختم قرآن، روایات گوناگونی از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) وجود دارند. بر پایه بسیاری از روایات، کمترین زمان ختم کامل قرآن، سه روز است و طبق نقل های تاریخی، پیامبر(ص) نیز قرآن را در کمتر از سه روز ختم نمی نمود.

در برخی روایات، مدّت های دیگری نیز ذکر شده که گوناگونیِ آنها بیشتر به تفاوت انسانی، یعنی تفاوت استعدادهای قاریان در بهره مندی از قرآن و مهارت آنها در قرائت بر می گردد.

همچنین برای ختم قرآن در بعضی زمان ها یا مکان ها، مدّت، فضیلت و ثواب مختلفی بیان شده است. مثلاً برخی زمان ها مانند ماه مبارک رمضان که نشاط روحی و پذیرش قلبی قرآن وجود دارد و یا برخی مکان های مقدّس مانند مکّه، در فضیلت و مدّت ختم قرآن، مؤثّرند.

از مجموع روایات ختم قرآن بر می آید که تلاوت مطلوب، آن است که با نشاط، تدبّر در معانی، خشوع قلب و صفای باطن همراه باشد و اختلاف روایات در زمان ختم قرآن، به نابرابری استعدادهای قاریان و نیز تأثیر معنوی برخی از زمان ها و مکان های مقدّس باز می گردد.