ورود امام حسین (ع) به مکه (۶۰ ق)
تاریخ الطبری:
فَلَمّا سارَ الحُسَینُ نَحوَ مَکةَ، قالَ: «فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا یتَرَقَّبُ قَالَ رَبّ نَجّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّلِمِینَ».
وقتی حسین علیه السلام به سمت مکه ره سپار شد، [این آیه را] تلاوت کرد: «از آن دیار، با ترس و هراس، بیرون رفت و اوضاع را می پایید. گفت: پروردگارا! مرا از قوم ستمگر، رهایی بخش».
تاریخ الطبری: ج ۵ ص ۳۴۳
الفتوح:
خَرَجَ [الإمامُ الحُسَینُ علیه السلام ] فی جَوفِ اللَّیلِ یریدُ مَکةَ بِجَمیعِ أهلِهِ، وذلِک لِثَلاثِ لَیالٍ مَضَینَ مِن شَهرِ شَعبانَ فی سَنَةِ سِتّینَ.
[حسین علیه السلام ] در دل شب، به همراه خاندانش به سوی مکه به راه افتاد و این، در حالی بود که سه روز از ماه شعبان سال شصت، گذشته بود.
الفتوح: ج ۵ ص ۲۱
الأخبار الطوال:
مَضَی الحُسَینُ علیه السلام أیضا نَحوَ مَکةَ ومَعَهُ اختاهُ: امُّ کلثومٍ وزَینَبُ، ووُلدُ أخیهِ، وإخوَتُهُ: أبو بَکرٍ وجَعفَرٌ وَالعَبّاسُ، وعامَّةُ مَن کانَ بِالمَدینَةِ مِن أهلِ بَیتِهِ إلّا أخاهُ مُحَمَّدَ ابنَ الحَنَفِیةِ.
حسین علیه السلام نیز به سمت مکه ره سپار شد و دو خواهرش: زینب و امّ کلثوم، و برادرزاده هایش و برادرانش: ابو بکر، جعفر و عبّاس، و تمام بستگانش که در مدینه بودند، جز برادرش محمّد بن حنفیه، همراه ایشان بودند.
الأخبار الطوال: ص ۲۲۸