تحول قرآن در دل ها

قرآن، زبانش، زبان دل و جان است و وقتی بر دل نفوذ کند، آن را بابرکت می سازد.

با توجّه به آیات و روایات، می توان تأثیر و برکات قرآن را برای دل ها، شامل موارد زیر دانست:

ـ روشنایی دل ها.[۱]آیات قرآن، دل های کسانی را که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام می دهند، روشنایی می بخشند و آنها را از تاریکی به سوی روشنایی می برند.

ـ شفای دل ها.[۲]قرآن، مایه درمان و رحمت قلوب است. البتّه این شفا برای کسی است که آن را بخواهد. پیامبر(ص) می فرماید: «خداوند کسی را که از قرآن شفا نجوید، شفا نمی دهد».[۳]

ـ جَلابخش دل ها. از رسول خدا(ص) روایت است که: «دل ها همچون مس، زَنگار می گیرند. آنها را با آمرزش خواهی و تلاوت قرآن، جَلا دهید».[۴]

ـ مونس دل ها. در حدیث امام باقر(ع) آمده است: «اگر همه مردمان، از مشرق و مغرب عالم بمیرند، با بودن قرآن در کنار من، هیچ گاه احساس تنهایی نمی کنم».[۵]

ـ شناخت خدا. امام علی(ع) در مسجدی مالامال از جمعیت، فرمود: «از آنچه قرآن در اوصاف خداوند برایت گفته است، پیروی کن تا تو را به شناخت او برساند و به آن، اقتدا کن و از نور هدایتش، بهره بگیر».[۶]

ـ افزایش ایمان.[۷]امام علی(ع) در این باره فرموده است: «تلاوت قرآن، ایمان را بارور می سازد».[۸]

همچنین در گزارش های تاریخی، داستان هایی از برکات قرآن و تأثیر آن در جان ها و ایمان آوردن آنها ذکر شده است. داستان مشهور توبه فُضَیل بن عیّاض، یکی از آنهاست. فُضَیل به عشق کنیزکی، از دیوار بالا می رفت تا نزد وی رود. در آن اطراف، کسی قرآن می خواند که به این آیه رسید: (   آیا گاهِ آن نرسیده است که مؤمنان، دل هایشان به یاد خدا خاشع شود؟!   ).[۹]وقتی فضیل این آیه را شنید، باز گشت و آن شب را به ویرانه ای پناه برد و اندیشه نمود و توبه کرد.[۱۰]