انحصار تفسیر حقیقی قرآن به معصومان(ع)

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی ۲۳ مهر ماه در ادامه تفسیر سوره الرحمان گفت:
گرچه سیاق این سوره مکی است ولی برخی آن را مدنی تلقی کرده و در تعداد آیات آن نیز اختلاف است.
وی افزود: برخی الرحمان و سه آیه بعد را یک آیه گرفته اند ولی برخی دیگر آن را چهار آیه گرفته اند و اختلاف درتعداد ناشی از این مسئله است.
آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه پیامبر آن را عروس قرآن دانسته و نعمات الهی در آن ذکر شده افزود: برترین نعمتی که در این سوره برشمرده شده است علم قرآن است لذا علم قرآن معادل ندارد.
وی با بیان اینکه تفسیر قرآن مانند تفسیر متون دیگر نیست تاکید کرد: تا علم قرآن نباشد ما انسان نداریم بنابراین در علم القرآن جلوتر از خلق الانسان آمده است اما برخی مانند شیخ طوسی این تاخیر و تقدیم را تبیین نکرده‌اند.
این مفسر ادامه داد: تفسیر قرآن، قال الماتن و قال الشارح است و سخن از قال اقول مفسر نیست و تا کسی خلیفه شارح و ماتن نباشد حق تفسیر ندارد بنابراین تفسیر حقیقی قرآن با عترت است و دیگران غیر از پیامبر و ائمه نیز شرح فرمایش آنان را بازگو می‌کنند.
این مرجع تقلید بیان کرد: خود ائمه فرموده‌اند که حجیت روایت عرضه آن بر قرآن است و اگر در مخالفت با قرآن نبود آن حرف پذیرفته و دارای حجیت است.
وی با بیان اینکه میان خطبه و خطابه امام علی(ع) فرق زیادی است افزود: ایشان تعبیری به این مضمون دارند که بدانید دل که ظرف علوم است با ظروف دیگر تفاوت دارد؛ امام در انتهای نهج فرمود انسان دلی دارد که ظرف علم است و با همه ظروف عالم فرق دارد؛ تمام ظرف‌های عالم با آمدن مظروف جایش تنگ می‌شود ولی قلب که ظرف علم است هرقدر مظروف بیاید نه تنها کم نمی شود بلکه بر ظرفیت او اضافه می‌شود.
این مفسر قرآن با اشاره به تعبیری در دعای افتتاح افزود: خداوند هرقدر بدهد چون مخزنش نامتناهی است از او کم نمی‌شود؛ در دعای افتتاح می گوید «یا من تزیده کثرة العطاء الا جودا و کرما» یعنی هرقدر ببخشد جود و کرمش بیشتر می‌شود.