قبيله‌اي به نام «بني عبدالله بن الدؤل» است. ^۱
همچنين موفق خوارزمي سماک را، سماک ابن زميل الدؤلي معرفي مي‌‌کند، بدون آن که ميان سماک و ابن عباس واسطه‌اي بياورد. ^۲ که در اينجا نيز ظاهراً سهوي در اينجا پيش آمده است، چرا که بر خلاف طريق معمول بوده و کسي نيز بدين نام شناخته نشد.

سه مورد مورد مجادله ميان ابن عباس و خوارج

آن سه مورد سؤال و جوابي که گفته مي‌‌شود ابن عباس در خصوص آنها مجادله کرده، (بنابر منابع مورد مراجعه و يادشده فوقاً) عبارت‌اند از:
1. حکم فقط از آن خداوند است و چرا علي عليه السلام حکم مردان در امر خداوند قرار داد؟
2. چرا وقتي جنگيد نه اسير گرفت و نه غنيمت برد (اشاره به جنگ جمل)؟
3. چرا نام خود که امير المؤمنين است، محو کرد، پس امير الکافرين است؟
که ابن عباس در جواب سؤال اول، به آيه:
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَقْتُلُوا الصَّيدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ وَمَن قَتَلَهُ مِنکم مُتَعَمِّدَاً فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يحْکمُ بِهِ ذَوا عَدْلٍ مِنکمْ^۳
و وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَينِهِمَا فَابْعَثُوا حَکماً مِنْ أَهْلِهِ وَحَکماً مِنْ أَهْلِهَا إِن يرِيدَا إِصْلاَحاً يوَفِّقِ الله بَينَهُمَا إِنَّ الله کانَ عَلِيماً خَبِيراً^۴
استناد کرده است؛ بدين گونه که خداوند مردان را در امور معمولي و جزئي حکم قرار داده، چگونه در اموري بزرگ چنين نکند.
در جواب سؤال دوم، به آيه: النَّبِي أَوْلَي بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ^۵ استناد کرده است؛ بدين گونه که وقتي عايشه‌ ام‌المؤمنين است، چگونه مي‌‌توان او را به اسارت برده و غارتش کرد.
در جواب سؤال سوم نيز به اين داستان که پيامبر صلي الله عليه و آله لقب خود يعني رسول الله را هنگام نگاشتن صلح‌نامه حديبيه پاک کرد و محمد بن عبدالله نگاشت و پيامبر صلي الله عليه و آله اولي از علي عليه السلام در اين امر است که در حقيقت همين مورد، جواب به سنت بوده است و آن مواردي که ابن أبي الحديد از موارد احتجاج به سنت مي‌‌داند، نيز بسيار فرق دارد.
لذا بر خلاف نظر ابن أبي الحديد، ابن عباس هم به کتاب و هم به سنت با خوارج محاجه کرده و هم تعدادي نه‌اندک از خوارج به حق برگشتند. ضمن اين که ظاهراً ابن أبي الحديد با موضوع بالا که ابن عباس به آيات و سنت با خوارج محاجه کرده و اين امر تأثيرگذار نيز بوده، و نيز با منابعي که اين آيات و سنت را ذکر کرده‌اند، آشنا بوده است، زيرا دقيقاً همان آياتي را ذکر مي‌‌کند که آن منابع در مجادله ابن