طَواسین

طَواسین، سه سوره ای هستند که با «طا. سین» آغاز می شوند. این سه سوره به ترتیب، سوره های ۲۶ تا ۲۸ قرآن: شعراء، نمل، قصص هستند.

سوره شعراء، مکّی است و ۲۲۷ آیه دارد. نخستین آیه آن، (  طسم   ) است. نام این سوره از آیه ۲۲۴ که در آن از شاعران یاد گردیده، گرفته شده است.

سوره نمل، با «طس» آغاز می شود و ۹۳ آیه دارد و در مکّه نازل شده است. نام این سوره از آیه ۱۸ آن گرفته شده است که به گفتگوی حضرت سلیمان(ع) و مورچه (نَمل) اشاره دارد.

سوره قصص، ۸۸ آیه دارد و آیه اول آن، (   طسم   ) است. این سوره نیز مکّی است و در آن، داستان موسی(ع)، قارون، فرعون و هامان آمده است.

در روایتی پیامبر(ص) فرموده است که: «سوره های (  طه   ) و (    طس   )، از الواح موسی به من داده شده است».[۱]

امام صادق(ع) نیز فرموده است: «هر کس سه سوره طاسین دار را در شب جمعه بخواند، از اولیای خداست و در پناه و رحمت او خواهد بود و هرگز در دنیا دچار بدبختی نمی شود و در آخرت، از بهشت، چندان به او عطا می شود که مایه خشنودی و بالاتر از خشنودی او گردد».[۲]