انديشه هاى كلامى اهل حديث سيستان از آغاز پيدايش تا پايان قرن پنجم
سال
بیست و پنجم / شماره پیاپی
225 /
صفحه
103-118
چکیده :
سيستان يكى از مناطق محورى و مهم حضور انديشمندان اهل حديث در قرون آغازين هجرى است. بعضى از اين عالمان داراى آثار كلامى يا داراى آثار حديثى بوده اند كه با رويكرد كلامى ـ اعتقادى احاديث را نقل مى كرده اند، در اين بررسى، سير تاريخى انديشه هاى كلامى اهل حديث در سيستان، از آغاز پيدايش تا پايان قرن پنجم بررسى شده است. از يافته هاى اين پژوهش چنين برمى آيد كه در سده اول و دوم هجرى، اهل حديث سيستان انديشه كلامى منسجمى نداشتند، ولى در قرن سوم با حضور عثمان بن سعيد دارمى و ابوداود سجستانى، اين مكتب رشد يافت. درقرن چهارم، مكتب اهل حديث سيستان به وسيله ابوسليمان خطابى بستى و ابن ابى داود، به اوج فعاليت كلامى اش رسيد و قرن پنجم اين انديشه به وسيله ابونصر سجزى تقويت شد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفى ـ تحليلى است. موضوع با بررسى كتب كلامى، تاريخى، رجالى و حديثى آغاز مى گردد و سپس با ارزيابى و تحليل داده هاى موجود، به كشف جريان هاى فكرى اهل حديث اين ديار مى پردازد.
کلیدواژههای مقاله :کلام و عقاید، اهل حدیث، سیستان، جهمیه