اين كه مانند شما باشد ، از شما هم [ حديث ] قبول نمى كنند ، مگر اين كه مانند [ و در مرتبه ]ما باشيد .
اين روايت دلالت مى كند كه سختگيرى زياد درباره صفات و خصوصيات راوى براى قبول حديث ، درست نيست . البته در سند اين روايت ، ارسال وجود دارد و قابل اعتماد نيست .
۰.۴ . در روايتى به نقل از على بن مسيّب آمده است :... شُقَّتي بعيدة ولست أصلُ اليك في كلّ وقت . فممّن آخذ معالم دينى؟ فقال : من زكريا بن آدم القمى ، المأمون على الدين والدنيا . ۱
۰.[ از امام رضا عليه السلام پرسيدم :] فاصله من زياد است و هميشه نمى توانم به شما دسترس داشته باشم . از چه كسى معارف دينى خود را كسب كنم؟ فرمود : از زكريا بن آدم كه بر دين و دنيا امانتدار است[ ، بپرس ] .
امين بودن يا موثوق و مورد اطمينان بودن ، از صفاتى است كه در اين روايت ، مبناى پذيرش روايت قرار گرفته است .
1 ـ 4 . تأييد و تصديق كتاب هاى مشخّص
كتابت حديث و تدوين كتاب هاى مشخّص حديثى ، از امتيازات شيعه در تاريخ حديث است . درست است كه اهل سنّت نيز داراى كتاب هاى مدوّن حديث با سابقه طولانى مانند الموطّأ مالك ، مسند أحمد بن حنبل و صحيح البخارى و صحيح مسلم هستند ؛ امّا امتياز شيعه در اين است كه تدوين كتاب هاى حديثى شيعه ، هم زمان با عصر صدور روايات است .
تاريخ تدوين و بلكه كتابت حديث نزد اهل سنّت ، حدّاقل در حدود يكصد سال پس از رحلت پيامبر اكرم است . اين فاصله اى است كه بين دوران صدور و