امام مهدی علیه السلام
اللَّهُمَّ أذِلَّ كُلَّ مَن ناواهُ، وأَهلِك كُلَّ مَن عاداهُ، وَامكُر بِمَن كادَهُ، وَاستَأصِل مَن جَحَدَ حَقَّهُ وَاستَهانَ بِأَمرِهِ، وسَعى في إطفاءِ نورِهِ، وأَرادَ إخمادَ ذِكرِهِ.
خدايا! هر كه را با او رو در رو مىشود، خوار بدار و هر كه را با او دشمنى مىكند، هلاك كن و با هر كه با او حيله مىكند، حيله كن و هر كه حقّش را انكار مىكند و امرش را سبك مىشمرد و در پى خاموش كردن نور اوست و مىخواهد ياد او را فرو بنشاند، از بيخ و بن بر كن.
الغيبة، طوسى: ص۲۷۳ ح۲۳۸
امام على عليه السّلام می فرماید:
لاخَيْرَ فِى الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ، كَما اَنَّهُ لاخَيْرَ فِى الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ؛
در خاموشى از سخن حكيمانه خيرى نيست، چنانكه در گفتار جاهلانه خيرى وجود ندارد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۷۱
