امام حسین علیه السلام
مَن حاوَلَ أمرا بِمَعصِيَةِ اللّهِ كانَ أفَوتَ لِما يَرجُو وأسرَعَ لِما يَحذَرُ؛
كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد، آنچه را اميد دارد، بيشتر از دست بدهد و به آنچه از آن مى‌پرهيزد، زودتر گرفتار آيد.
گزیده تحف العقول، ص 39
امام على عليه السّلام می فرماید:
الْحِلْمُ وَ الاَْناةُ تَوْاَمانِ، يُنْتِجُهُما عُلُوُّ الْهِمَّةِ؛
بردبارى و درنگ دو فرزند دوقلويند كه همت بلند آنها را مى‌زايد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۶۰
