امام صادق علیه السلام
فَإِن هَلَكَ (زائر الحسین(ع)) في سَفرَتِهِ نَزَلَتِ المَلائِكَةُ فَغَسَّلَتهُ، وفُتِحَ لَهُ بابٌ إلَى الجَنَّةِ يَدخُلُ عَلَيهِ روحُها حَتّى يُنشَرَ، وإن سَلِمَ فُتِحَ لَهُ البابُ الَّذي يَنزِلُ مِنهُ رِزقُهُ...
و اگر (زائر امام حسین(ع)) در سفرش بميرد، فرشتگان، فرود مى‌آيند و او را غسل مى‌دهند و درى به سوى بهشت، برايش گشوده مى‌شود كه روحش، از آن وارد مى‌شود تا آن گاه كه محشور شود، و اگر سالم برسد، درى از روزى بر او گشوده مى‌شود...
تهذيب الأحكام : ج 6 ص 45 ح 96
امام على عليه السّلام می فرماید:
الْغِنى وَالْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللّهِ؛
توانگرى و تهيدستى پس از عرضه اعمال بر خدا معلوم می‌گردد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۵۲
