امام مهدی علیه السلام
اللَّهُمَّ جَدِّد بِهِ ما مُحِيَ مِن دينِكَ، وأَحيِ بِهِ ما بُدِّلَ مِن كِتابِكَ، وأَظهِر بِهِ ما غُيِّرَ مِن حُكمِكَ، حَتّى يَعودَ دينُكَ بِهِ وعَلى يَدَيهِ غَضّاً جَديداً، خالِصاً مُخلَصاً، لا شَكَّ فيهِ ولا شُبهَةَ مَعَهُ، ولا باطِلَ عِندَهُ، ولا بِدعَةَ لَدَيهِ.
خدايا! آنچه را كه از دينت محو شده، به دست او احيا كن و آنچه را كه از كتابت تبديل شده است، به دست او زنده كن و آنچه را كه از حُكمت دگرگون شده، به دست او آشكار كن تا دينت به وسيله و دست او، نو و تازه، خالص و ناب، بى شك و شبهه و بدون هيچ باطل و بدعتى گردد.
الغيبة، طوسى : ص۲۷۳ ح۲۳۸
امام على عليه السّلام می فرماید:
ما مَزَحَ امْرُؤٌ مَزْحَةً اِلاّ مَجَّ مِنْ عَقْلِهِ مَجَّةً؛
مردى شوخى نكرد جز آنكه پاره‌اى از عقل خود را بيرون انداخت.
نهج البلاغه، حکمت ۴۵۰
