امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مىگويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
امام على عليه السّلام می فرماید:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيْرِ فِقْه فَقَد اِرْتَطَمَ فِى الرِّبا؛
كسى كه بدون آگاهى به احكام، به تجارت برخاست در ورطه ربا افتاد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۴۷