امام رضا علیه السلام
إنَّ الإِمامَةَ اُسُّ الإِسلامِ النّامي وفَرعُهُ السّامي. بِالإِمامِ تَمامُ الصَّلاةِ وَالزَّكاةِ وَالصِّيامِ وَالحَجِّ وَالجِهادِ، وتَوفيرُ الفَيءِ وَالصَّدَقاتِ وإمضاءُ الحُدودِ وَالأَحكامِ ومَنعُ الثُّغورِ وَالأَطرافِ.
امامت، ريشه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است. با امامت، نماز و زكات و روزه و حجّ و جهاد، كامل مىشوند و درآمدهاى مسلمانان و زكات، جمعآورى مىشود، و حدود و احكام، اجرا مىشوند و مرزها و سرحدّات، نگهدارى مىشوند .
الكافى: ج 1 ص 200 ح 1
امام على عليه السّلام می فرماید:
مَنِ اتَّجَرَ بِغَيْرِ فِقْه فَقَد اِرْتَطَمَ فِى الرِّبا؛
كسى كه بدون آگاهى به احكام، به تجارت برخاست در ورطه ربا افتاد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۴۷
