امام على عليه السّلام میفرماید:
اِنَّ اَخْسَرَ النّاسِ صَفْقَةً، وَ اَخْيَبَهُمْ سَعْياً رَجُلٌ اَخْلَقَ بَدَنَهُ فی طَلَبِ آمالِهِ، وَ لَمْ تُساعِدْهُ الْمَقاديرُ عَلی اِرادَتِهِ، فَخَرَجَ مِنَ الدُّنْيا بِحَسْرَتِهِ، وَ قَدِمَ عَلَی الاْخِرَةِ بِتَبِعَتِهِ؛
زيانكارترين مردم در معامله، و نوميدترينشان در كوشش، مردی است كه بدنش را در طلب آرزوهايش كهنه نموده، و مقدرات در اين زمينه او را ياری نكرده، پس با حسرت از دنيا برود، و با گناه وارد آخرت گردد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۳۰