حکمت های فاطمی - مقام رضایت

مقام رضایت

^{حضرت فاطمه (علیها السّلام)}فرمودند:

رَضیتُ بِما رَضِی اللهُ لی وَ رَسُولُهُ؛

به آنچه خداوند و رسول او برای من بپسندند، راضی ام.

_{ملحقات الحاق الحق، ج ۲۳، ص ۴۷۷}

شرح حدیث:

ازدواج حضرت علی علیه السّلام وحضرت فاطمه(علیها السّلام) بهترین و زیباترین ازدواج است.

این دو روح بزرگ و معصوم پاک همتای یکدیگر بودند و اگر علی علیه السّلام نبود، همتا و همسری برای حضرت زهرا(علیها السّلام) پیدا نمی شد.

خواستگاران متعددی داوطلب ازدواج با دختر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بودند، ولی نه پیامبر به آنان تمایل داشت و نه خود آن بانو رضایت می داد.

وقتی امیرالمؤمنین علیه السّلام نزد پیامبر رفت و از دخترش خواستگاری کرد، پیامبر موضوع را با فاطمه(علیها السّلام) در میان گذاشت. وی پاسخ داد: تا نظر شما چه باشد. پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: خداوند در آسمان به این ازدواج اذن داده است. حضرت فاطمه(علیها السّلام) که لبخند رضایت بر لب داشت، فرمود: به رضای خدا و رسول او راضی ام.

این اوج کمال روحی مسلمان موحد است که رضای خود را دائر مدار رضایت حق قرار دهد و به مقام «رضا» برسد.

یکی درد و یکی درمان پسنددیکی وصل و یکی هجران پسنددمن از درمان و درد و وصل و هجرانپسندم آنچه را جانان پسندد

و اگر یکی از لقبهای آن حضرت «راضیه» و «مرضیه» است، از آن جاست که هم او از خدایش راضی بود، هم پروردگار از او رضایت داشت.