انتظار، وسیله قرب الهی

امام صادق علیه السلام :

أقرَبُ ما يَكونُ العِبادُ مِنَ اللَّهِ عزّ و جلّ ، وأَرضى‏ ما يَكونُ عَنهُم ، إذَا افتَقَدوا حُجَّةَ اللَّهِ عزّ و جلّ ، فَلَم يَظهَر لَهُم ولَم يَعلَموا بِمَكانِهِ ، وهُم في ذلِكَ يَعلَمونَ أنَّهُ لَم تَبطُل حُجَجُ اللَّهِ (عَنهُم وبَيِّناتُهُ) فَعِندَها فَتَوَقَّعُوا الفَرَجَ صَباحاً ومَساءً؛

نزديك‏ترين حالت بنده به خداى عزّ و جل و پسنديده‏ترين حالت نزد او، هنگامى است كه حـجّت خدا را [بجويند و] نيابند و از آنان پوشيده شود و از جايش آگاه نشوند؛ امّا در اين حـال بدانند كه حجّت‏ها و نشانـه‏هاى آشكارخدا باطل نمى‏شود .در اين زمان باید شب و روز در انتظار فرج باشند.

دانشنامه امام مهدی (عج): ج5، ص314