۸۸۹.حسين بن محمد اشعرى، از معلّى بن محمد، از على بن مِرداس، از صفوان بن يحيى و حسن بن محبوب، از هشام بن سالم، از عمّار ساباطى روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه كدام يك بهتر است: عبادت در نهان با امامى از شما كه پنهان باشد در دولت باطل، يا عبادت در حال ظهور حق و دولت آن با امامى از شما كه ظاهر باشد؟
حضرت فرمود كه:«اى عمّار، صدقه اى كه در نهان باشد، به خدا سوگند بهتر است از صدقه اى كه در آشكار باشد. و همچنين به خدا سوگند كه عبادت شما در نهان، با امام خويش كه پنهان است در زمان دولت باطل و ترسيدن شما از دشمنان خويش در دولت باطل، و در حال صلح و متاركه، بهتر است از عبادت آن كه خداى عزّذكره را عبادت مى كند در زمان ظهور حقّ با امام حقى كه ظاهر باشد در زمان دولت حق. و عبادتى كه با خوف باشد در دولت باطل، چون عبادتى نيست كه با امن باشد در دولت حق.
و بدانيد كه هر كه از شما امروز يك نماز واجبى را به جاى آورد در جماعت در وقت آن، و آن را از دشمن خويش پنهان كند، و آن را تمام گرداند با كمال امور معتبره در آن، خداى عزّوجلّ ثواب پنجاه نماز واجبى را كه در جماعت به جا آورده باشد، بنويسد. و هر كه از شما يك نماز واجبى را تنها به جا آورد در وقت آن، در حالى كه آن را از دشمن خود پنهان دارد، و با كمال امور معتبره آن را تمام گرداند، خداى عزّوجلّ به آن يك نماز بيست و پنج نماز واجبى كه تنها به جا آورده باشد، از براى او بنويسد. و هر كه از شما يك نماز سنّتى را در وقت خود به جا آورد، خدا از برايش به آن يك نماز، ده نماز سنّتى را بنويسد. و هر كه از شما يك حسنه را به عمل آورد، خدا به آن يك حسنه، بيست حسنه از برايش بنويسد. و خداى عزّوجلّ حسنات مؤمن از شما را افزون مى كند، در حالتى كه افزوده شده باشد مكرّر و پياپى، هرگاه عمل هاى خود را نيكو گرداند، و عبادت و ديندارى كند به تقيّه و پرهيز بر دين و امام و جان خويش و زبان خود را نگاه دارد از آنچه نبايد گفت. به درستى كه خداى عزّوجلّ كريم است».
عرض كردم كه: فداى تو گردم، به خدا سوگند كه مرا در عمل كردن راغب گردانيدى (و برانگيختى مرا بر آن)، وليكن دوست مى دارم كه بدانم چگونه ما در اين روزگار، بهتر شده ايم از روى اعمال از اصحاب امامى كه ظاهر باشد از شما در زمان دولت حقّ، با آن كه ما بر يك دينيم؟ فرمود: «زيرا كه شما بر ايشان پيشى گرفته ايد به سوى داخل شدن در دين خداى عزّوجلّ و به سوى نماز و روزه و حجّ و به سوى هر خوبى و دانشى و به سوى عبادت خداى عزّذكره در حال پنهانى از دشمنان خود، با امام خويش كه پنهان است، و شما او را اطاعت مى كنيد، و با او صبر مى نماييد، و دولت حق را انتظار مى كشيد، و بر امام و جان هاى خود ترسانيد از پادشاهان ستم كار، و نظر مى كنيد به حقّ امام و حقّ هاى خود و مى بينيد كه در دست هاى ستم كاران است كه شما را از آن منع كرده اند، و شما را ناچار ساخته اند به سوى كشت دنيا و تحصيل متاع دنيوى و طلب معاش و اسباب زندگانى با صبر بر دين و عبادت و اطاعت امام، و ترس از دشمنان خويش. پس به اين سبب خداى عزّوجلّ عمل ها را براى شما مضاعف گردانيده، پس گوارا باد شما را».
عرض كردم كه: فداى تو گردم، هر گاه چنين باشد، رأى ما نيست (و بنابر بعضى از نسخ، آرزو نمى كنيم) در اين هنگام، كه از جمله اصحاب حضرت قائم عليه السلام باشيم و حقّ ظاهر شود، با آن كه ما امروز در حال امامت و اطاعت تو افضليم از روى عمل ها از اصحاب دولت حق و عدالت.
حضرت فرمود كه: «سبحان اللّه ! آيا دوست نمى داريد كه خداى تبارك و تعالى حق و عدالت را در جميع بلاد ظاهر گرداند، و سخن را جمع كند (و اختلافى در آن نباشد، كه همه دين ها يك دين شود) و در ميانه دل هايى كه با هم اختلاف دارند، الفت و آميزش دهد، و مردم خداى عزّوجلّ را نافرمانى نكنند، و در زمين حدود خدا در ميان خلائق بر پا شود، و خدا حقّ را به اهل آن برگرداند، و ظاهر گردد تا آن كه چيزى از حقّ، به جهت ترس يكى از خلائق پنهان نباشد.
بدان اى عمّار، به خدا سوگند كه كسى از شما نمى ميرد بر اين حالى كه شما بر آن هستيد، مگر آن كه در نزد خدا از بسيارى از شهيدان بدر و اُحد، افضل باشد، پس مژده باد شما را».

۸۸۹.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ مِرْدَاسٍ ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيى وَ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ ، عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِيِّ ، قَالَ :قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : أَيُّمَا أَفْضَلُ : الْعِبَادَةُ فِي السِّرِّ مَعَ الْاءِمَامِ مِنْكُمُ الْمُسْتَتِرِ فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ ، أَوِ الْعِبَادَةُ فِي ظُهُورِ الْحَقِّ وَ دَوْلَتِهِ مَعَ الْاءِمَامِ مِنْكُمُ الظَّاهِرِ ؟
فَقَالَ : «يَا عَمَّارُ ، الصَّدَقَةُ فِي السِّرِّ وَ اللّهِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّدَقَةِ فِي الْعَـلَانِيَةِ ، وَ كَذلِكَ وَ اللّهِ عِبَادَتُكُمْ فِي السِّرِّ مَعَ إِمَامِكُمُ الْمُسْتَتِرِ فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ ، وَ تَخَوُّفُكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ وَ حَالِ الْهُدْنَةِ أَفْضَلُ مِمَّنْ يَعْبُدُ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ ـ فِي ظُهُورِ الْحَقِّ مَعَ إِمَامِ الْحَقِّ الظَّاهِرِ فِي دَوْلَةِ الْحَقِّ ، وَ لَيْسَتِ الْعِبَادَةُ مَعَ الْخَوْفِ فِي دَوْلَةِ الْبَاطِلِ مِثْلَ الْعِبَادَةِ وَ الْأَمْنِ فِي دَوْلَةِ الْحَقِّ .
وَ اعْلَمُوا : أَنَّ مَنْ صَلّى مِنْكُمُ الْيَوْمَ صَـلَاةً فَرِيضَةً فِي جَمَاعَةٍ مُسْتَتِرا بِهَا مِنْ عَدُوِّهِ فِي وَقْتِهَا ، فَأَتَمَّهَا ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ لَهُ خَمْسِينَ صَـلَاةً فَرِيضَةً فِي جَمَاعَةٍ ؛ وَ مَنْ صَلّى مِنْكُمْ صَـلَاةً فَرِيضَةً وَحْدَهُ مُسْتَتِراً بِهَا مِنْ عَدُوِّهِ فِي وَقْتِهَا ، فَأَتَمَّهَا ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَهُ بِهَا خَمْساً وَ عِشْرِينَ صَـلَاةً فَرِيضَةً وَحْدَانِيَّةً ؛ وَ مَنْ صَلّى مِنْكُمْ صَـلَاةً نَافِلَةً لِوَقْتِهَا ، فَأَتَمَّهَا ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ نَوَافِلَ ؛ وَ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ حَسَنَةً ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَهُ بِهَا عِشْرِينَ حَسَنَةً ، وَ يُضَاعِفُ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ حَسَنَاتِ الْمُؤْمِنِ مِنْكُمْ ـ إِذَا أَحْسَنَ أَعْمَالَهُ ، وَ دَانَ بِالتَّقِيَّةِ عَلى دِينِهِ وَ إِمَامِهِ وَ نَفْسِهِ ، وَ أَمْسَكَ مِنْ لِسَانِهِ ـ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً ؛ إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ كَرِيمٌ».
قُلْتُ : جُعِلْتُ فِدَاكَ ، قَدْ وَ اللّهِ ، رَغَّبْتَنِي فِي الْعَمَلِ ، وَ حَثَثْتَنِي عَلَيْهِ ، وَ لكِنْ أُحِبُّ أَنْ أَعْلَمَ كَيْفَ صِرْنَا نَحْنُ الْيَوْمَ أَفْضَلَ أَعْمَالًا مِنْ أَصْحَابِ الْاءِمَامِ الظَّاهِرِ مِنْكُمْ فِي دَوْلَةِ الْحَقِّ ، وَ نَحْنُ عَلى دِينٍ وَاحِدٍ؟
فَقَالَ : «إِنَّكُمْ سَبَقْتُمُوهُمْ إِلَى الدُّخُولِ فِي دِينِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ، وَ إِلَى الصَّـلَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ ، وَ إِلى كُلِّ خَيْرٍ وَ فِقْهٍ ، وَ إِلى عِبَادَةِ اللّهِ ـ عَزَّ ذِكْرُهُ ـ سِرّاً مِنْ عَدُوِّكُمْ مَعَ إِمَامِكُمُ الْمُسْتَتِرِ ، مُطِيعِينَ لَهُ ، صَابِرِينَ مَعَهُ ، مُنْتَظِرِينَ لِدَوْلَةِ الْحَقِّ ، خَائِفِينَ عَلى إِمَامِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ مِنَ الْمُلُوكِ الظَّلَمَةِ ، تَنْظُرُونَ إِلى حَقِّ إِمَامِكُمْ وَ حُقُوقِكُمْ فِي أَيْدِي الظَّلَمَةِ قَدْ مَنَعُوكُمْ ذلِكَ ، وَ اضْطَرُّوكُمْ إِلى حَرْثِ الدُّنْيَا وَ طَلَبِ الْمَعَاشِ مَعَ الصَّبْرِ عَلى دِينِكُمْ وَ عِبَادَتِكُمْ وَ طَاعَةِ إِمَامِكُمْ وَ الْخَوْفِ مِنْ عَدُوِّكُمْ ، فَبِذَلِكَ ضَاعَفَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَكُمُ الْأَعْمَالَ ؛ فَهَنِيئاً لَكُمْ».
قُلْتُ : جُعِلْتُ فِدَاكَ ، فَمَا نَرى إِذاً أَنْ نَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ عليه السلام ، وَ يَظْهَرَ الْحَقُّ ، وَ نَحْنُ الْيَوْمَ فِي إِمَامَتِكَ وَ طَاعَتِكَ أَفْضَلُ أَعْمَالاً مِنْ أَصْحَابِ دَوْلَةِ الْحَقِّ وَ الْعَدْلِ .
فَقَالَ : «سُبْحَانَ اللّهِ! أَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُظْهِرَ اللّهُ ـ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ـ الْحَقَّ وَ الْعَدْلَ فِي الْبِـلَادِ ، وَ يَجْمَعَ اللّهُ الْكَلِمَةَ ، وَ يُؤَلِّفَ اللّهُ بَيْنَ قُلُوبٍ مُخْتَلِفَةٍ ، وَ لَا يُعْصَى اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ فِي أَرْضِهِ ، وَ تُقَامَ حُدُودُهُ فِي خَلْقِهِ ، وَ يَرُدَّ اللّهُ الْحَقَّ إِلى أَهْلِهِ ، فَيَظْهَرَ حَتّى لَا يُسْتَخْفى بِشَيْءٍ مِنَ الْحَقِّ ، مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ ؟ أَمَا وَ اللّهِ يَا عَمَّارُ ، لَا يَمُوتُ مِنْكُمْ مَيِّتٌ عَلَى الْحَالِ الَّتِي أَنْتُمْ عَلَيْهَا إِلَا كَانَ أَفْضَلَ عِنْدَ اللّهِ مِنْ كَثِيرٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أُحُدٍ ؛ فَأَبْشِرُوا» .