275
تحفة الأولياء ج2

82. باب در بيان حرمت وقت قرار دادن و معين كردن ظهور قائم ـ صلوات اللّه و سلامه عليه ـ

۹۴۱.على بن محمد و محمد بن حسن، از سهل بن زياد؛ و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، همه از حسن بن محبوب، از ابو حمزه ثُمالى روايت كرده اند كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود:«اى ثابت، به درستى كه خداى تبارك و تعالى اين امر را در هفتاد سال معين فرموده بود، و چون امام حسين ـ صلوات اللّه عليه ـ شهيد شد، غضب خداى عزّوجلّ بر اهل زمين شديد گرديده، پس، آن را به تأخير انداخت تا سال صد و چهلم از هجرت، و ما شما را خبر داديم و شما حديث ما را فاش كرديد و پرده اى را كه چون مَعجر بر سران كشيده بود برداشتيد، و خدا براى آن، بعد از اين، وقتى در نزد ما قرار نداده كه آن را بدانيم. «يَمْحُوا اللّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ اُمُّ الْكِتابِ»۱».
ابوحمزه مى گويد كه: حضرت امام جعفر صادق عليه السلام را به اين حديث خبر دادم فرمود كه: «چنين بود».

۹۴۲.محمد بن يحيى، از سَلمة بن خطّاب، از على بن حسّان، از عبدالرحمان بن كثير روايت كرده است كه گفت: در نزد حضرت صادق عليه السلام بودم در وقتى كه مِهزم بر آن حضرت داخل شد و به آن حضرت عرض كرد كه: فداى تو گردم، مرا خبر ده از اين امرى كه ما آن را انتظار مى بريم كه در چه زمان خواهد بود؟ فرمود كه:«اى مِهزم، وقت گويان دروغ گفتند، و آنها كه طالب شتابند، هلاك گرديدند، و آنان كه در مقام تسليم اند و قول ما را قبول كردند، نجات يافتند».

۹۴۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از قاسم بن محمد، از على بن ابى حمزه، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: آن حضرت عليه السلام را سؤال كردم از قائم عليه السلام فرمود كه:«وقت گويان دروغ گفتند. به درستى كه ما اهل بيت، وقت قرار نمى دهيم».

۹۴۴.احمد به اسناد خويش روايت كرده و گفت كه: حضرت فرمود:«خدا ابا و امتناع فرموده، مگر آن كه وقتِ وقت قرار دهندگان را مخالفت فرمايد».

1.رعد، ۳۹.


تحفة الأولياء ج2
274

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

82 ـ بَابُ كَرَاهِيَةِ التَّوْقِيتِ

۹۴۱.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ؛وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى جَمِيعاً ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عليه السلام يَقُولُ : «يَا ثَابِتُ ، إِنَّ اللّهَ ـ تَبَارَكَ وَ تَعَالى ـ قَدْ كَانَ وَقَّتَ هذَا الْأَمْرَ فِي السَّبْعِينَ ، فَلَمَّا أَنْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ ـ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْهِ ـ اشْتَدَّ غَضَبُ اللّهِ تَعَالى عَلى أَهْلِ الْأَرْضِ ، فَأَخَّرَهُ إِلى أَرْبَعِينَ وَ مِائَةٍ ، فَحَدَّثْنَاكُمْ فَأَذَعْتُمُ الْحَدِيثَ فَكَشَفْتُمْ قِنَاعَ السَّتْرِ ، وَ لَمْ يَجْعَلِ اللّهُ لَهُ بَعْدَ ذلِكَ وَقْتاً عِنْدَنَا ، وَ «يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ» ».
قَالَ أَبُو حَمْزَةَ : فَحَدَّثْتُ بِذلِكَ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، فَقَالَ : «قَدْ كَانَ كَذلِكَ» .

۹۴۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ كَثِيرٍ ، قَالَ :كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ مِهْزَمٌ ، فَقَالَ لَهُ : جُعِلْتُ فِدَاكَ ، أَخْبِرْنِي عَنْ هذَا الْأَمْرِ الَّذِي نَنْتَظِرُهُ مَتى هُوَ؟
فَقَالَ : «يَا مِهْزَمُ ، كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ ، وَ هَلَكَ الْمُسْتَعْجِلُونَ ، وَ نَجَا الْمُسَلِّمُونَ» .

۹۴۳.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :سَأَلْتُهُ عَنِ الْقَائِمِ عليه السلام ، فَقَالَ : «كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ ، إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ لَا نُوَقِّتُ» .

۹۴۴.أَحْمَدُ بِإِسْنَادِهِ ، قَالَ :قَالَ : «أَبَى اللّهُ إِلَا أَنْ يُخَالِفَ وَقْتَ الْمُوَقِّتِينَ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 128417
صفحه از 856
پرینت  ارسال به