۱۰۱۵.احمد بن محمد، از محمد بن حسن، از محمد بن عيسى بن عُبيد، از محمد بن شعيب، از عمران بن اسحاق زعفرانى، از محمد بن مروان ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود:«خدا ما را از نور عظمت خويش آفريد. بعد از آن، خلق ما را نگاشت از طينت و سرشت مخزونِ مكنون از زير عرش، و آن نور را در آن ساكن گردانيد. پس ما مخلوق و بشرى بوديم نورانى (بنابر بعضى از نُسَخ كافى، ما چنين بوديم در حالى كه مخلوق و بشر، يا روح و جسدى نورانى بوديم)، و خدا براى هيچ كس در مثل آنچه ما از آن خلق شديم، بهره قرار نداد و ارواح شيعيان ما را از سرشت ما خلق فرمود، و تن هاى ايشان را از سرشت مَخزونِ مكنون كه از اين سرشت پايين تر بود. و خدا براى كسى در مثل آنچه ايشان را از آن خلق فرمود، بهره اى قرار نداد، مگر از براى پيغمبران، و براى اين، ما و ايشان مردمان شديم، و سائر مردمان (كه به صورت ناس اند و در حقيقت، نسناس خر مگسى چندند) كه براى آتش جهنم خلق شده اند و به سوى آتش جهنم باز خواهند گرديد».
۱۰۱۶.على بن ابراهيم روايت كرده است، از على بن حَسّان و محمد بن يحيى، از سَلَمة بن خطّاب و غير او، از على بن حسّان، از على بن عطيه، از على بن رئاب كه آن را مرفوع ساخته به سوى امير المؤمنين عليه السلام و گفت كه: امير المؤمنين عليه السلام فرمود:«به درستى كه خدا را نهرى است در زير عرش او، و در زيرِ نهرى كه در زير عرش اوست، نورى است كه آن نهر را منور و روشن گردانيده، و در دو كنار آن نهر، دو روح است كه آنها را آفريده: يكى روح القدس و يكى روحى كه از امر و فرمان خداست. و خداى عزّوجلّ را ده سرشت است: پنج سرشت از بهشت و پنج سرشت از زمين» و حضرت بهشت ها و زمين را هر دو بيان فرمود كه كدام اند .
بعد از آن فرمود كه: «هيچ پيغمبر و فرشته اى نيست كه خدا او را بعد از پيغمبر جَبْل فرمود، مگر آن كه از اين دو روح را در او دميده و پيغمبر را از يكى از اين دو سرشت قرار داده».
على بن رئاب مى گويد كه: به خدمت امام موسى كاظم عليه السلام عرض كردم كه جَبْل ۱ چيست؟ فرمود كه: «خلق و آفريدن ۲ غير از ما اهل بيت؛ زيرا كه خداى عزّوجلّ ما را از ده سرشت آفريد، و از هر دو روح در ما دميد، پس سرشت هاى ما چه بسيار سرشت هاى خوشى هستند؛ از روى خوشى».
غير او از ابوصامت روايت كرده است كه گفت: گِل بهشت ها، گِل جنّت عدن و جنّت المأوى و جنّت النعيم و فردوس و خُلد است، و گِل زمين، گِل مكه و مدينه و كوفه و بيت المقدس و حاير حضرت امام حسين است ـ صلوات اللّه و سلامه عليه ـ .
