۱۱۷۱.على بن محمد، از سهل بن زياد، از ابن محبوب، از هِشام بن سالم، از عمّار ساباطى روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از قول خداى عزّوجلّ:«أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَ نَ اللَّهِ كَمَن بَآءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ * هُمْ دَرَجَـتٌ عِندَ اللَّهِ»۱، يعنى:«آيا پس، هر كه پيروى نمود خشنودى خدا را، چون كسى است كه بازگشت با خشمى از خدا، آرامگاه او دوزخ است، و بد جاى بازگشتى است دوزخ. ايشان كه پيرو خشنودى خدايند، صاحبان درجه ها و پايه هاى بلندند در نزد خدا». و حضرت فرمود كه: «آنان كه خشنودى خدا را پيروى نمودند، ائمه اند، و ايشان، اى عمّار، به خدا سوگند، كه درجه ها و پايه هاى بلندند از براى مؤمنان، و به دوستى ايشان با ما و شناختن ايشان ما را، خدا اعمال ايشان و ثواب آن را از براى ايشان، دو برابر مى كند، و پايه هاى بلند را از براى ايشان بلند مى سازد».
