۱۲۴۸.محمد بن يحيى، از محمد بن حسين، از محمد بن اسماعيل، از صالح بن عُقبه، از عبداللّه بن محمد جُعفى، از امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهماالسلامروايت كرده است كه فرمودند:«چون از امر غاصبين حقوق اهل بيت، شد آنچه شد، فاطمه عليهاالسلامگريبان عمر را گرفت و او را به جانب خود كشيد، پس فرمود كه: اى پسر خطّاب، بدان به خدا سوگند كه اگر نه اين بود كه ناخوش دارم كه بلا به كسى برسد كه او را گناهى نيست، هر آينه مى دانستى كه من خدا را سوگند مى دادم به طريقه تحكّم و خواهش، آن كه البتّه چنانچه مى خواهم به عمل آورد و او را چنان مى يافتم كه مرا به زودى اجابت فرمايد».
۱۲۴۹.و به همين اسناد، از صالح بن عُقبه، از يزيد بن عبدالملك، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود:«چون فاطمه متولّد شد، خداى تعالى به سوى فرشته اى وحى فرمود كه: زبان محمد صلى الله عليه و آله را به اين گويا گردانيد كه او را فاطمه ناميد. پس به فاطمه فرمود كه: تو را به علم بريدم از جهل و تو را بريدم از حائض شدن». بعد از آن، حضرت امام محمد باقر عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند كه خدا فاطمه را در وقت پيمان گرفتن به علم بريد و از حيض و حائض شدن پاك گردانيد».
۱۲۵۰.و به همين اسناد، از صالح بن عُقبه، از عمرو بن شمر، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه:«پيغمبر صلى الله عليه و آله به فاطمه فرمود كه: اى فاطمه، برخيز و آن كاسه را بيرون آور. فاطمه برخاست و كاسه را بيرون آورد كه نانِ خورد كرده و گوشت استخوان بيرون كرده در آن بود كه مى جوشيد (يعنى: در غايت گرمى بود). پس پيغمبر صلى الله عليه و آله و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام سيزده روز از آن خوردند. بعد از آن، امّ ايمن حضرت امام حسين را ديد كه چيزى با اوست، به آن حضرت عرض كرد كه: اين را از كجا آورده اى؟
فرمود كه: چند روز مى شود كه ما از اين مى خوريم. امّ ايمن به خدمت حضرت فاطمه آمد و عرض كرد كه: اى فاطمه چون در نزد امّ ايمن چيزى باشد، جز اين نيست كه آن از فاطمه و فرزندان اوست، و چون در نزد فاطمه چيزى باشد، امّ ايمن را از آن بهره اى نيست؟ پس حضرت فاطمه، از براى امّ ايمن قدرى از آن بيرون آورد و امّ ايمن از آن خورد و آن كاسه برطرف شد. پس پيغمبر صلى الله عليه و آله به فاطمه فرمود كه: آگاه باش كه اگر آن را به امّ ايمن نمى خورانيدى، هر آينه تو و فرزندانت از آن مى خورديد تا قيامت بر پا شود».
بعد از آن، امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: «آن كاسه در نزد ما است و قائم ما عليه السلام در زمان خويش آن را بيرون خواهد آورد».
