۱۲۶۴.على بن محمد روايت كرده و آن را مرفوع ساخته از امام جعفر صادق عليه السلام در قول خداى عزّوجلّ:«فَنَظَرَ نَظْرَةً فى النُّجُومِ * فَقالَ إنّى سَقيمٌ»۱، يعنى:«پس ابراهيم نگاه كرد نگاه كردنى در ستارگان، پس گفت: به درستى كه من بيمارم» و حضرت فرمود كه: «ابراهيم حساب نمود، پس ديد آنچه را كه به امام حسين عليه السلام فرود مى آمد، پس گفت كه: من بيمارم از براى آنچه به امام حسين عليه السلام فرود خواهد آمد».
۱۲۶۵.احمد بن محمد، از محمد بن حسن، از محمد بن عيسى بن عبيد، از على بن اسباط، از سيف بن عَميره، از محمد بن حُمران روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:«چون از امر حضرت امام حسين عليه السلام شد آنچه شد، فرشتگان به سوى خدا فرياد بر آوردند به گريه، و عرض كردند: اين چنين رفتار با حسين برگزيده تو و پسر پيغمبر تو مى شود، و تو انتقام نمى كشى؟ پس خداى تعالى سايه حضرت قائم را (كه عبارت است از روح مقدّس آن حضرت) از براى ايشان بر پاى داشت و فرمود: به اين، از براى اين انتقام خواهم كشيد».
