۱۳۱۵.على بن ابراهيم، از پدرش روايت كرده است كه گفت:گروهى از اهل نواحى از شيعيان، رخصت طلبيدند كه بر امام محمد تقى عليه السلام داخل شوند، پس ايشان را رخصت داد و داخل شدند و او را در يك مجلس از سى هزار مسأله سؤال كردند، و آن حضرت عليه السلام همه را جواب داد، و در آن هنگام او را ده سال بود.

۱۳۱۶.على بن محمد، از سهل بن زياد، از على بن حَكم، از دِعبِل بن على روايت كرده است كه دِعبل بر حضرت ابوالحسن امام رضا عليه السلام داخل شد و حضرت امر فرمود كه او را چيزى بدهند. دِعبل آن را گرفت و خدا را حمد نكرد. دِعبل مى گويد كه: حضرت فرمود:«چرا خدا را حمد نكردى؟» و نيز مى گويد كه: بعد از آن، بر امام محمد تقى عليه السلام داخل شدم و امر فرمود كه مرا چيزى دادند، گفتم: الحمد للّه . حضرت به من فرمود كه: «ادب ياد گرفتى».

۱۳۱۵.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، قَالَ :اسْتَأْذَنَ عَلى أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ النَّوَاحِي مِنَ الشِّيعَةِ ، فَأَذِنَ لَهُمْ ، فَدَخَلُوا ، فَسَأَلُوهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ عَنْ ثَـلَاثِينَ أَلْفَ مَسْأَلَةٍ ، فَأَجَابَ عليه السلام وَ لَهُ عَشْرُ سِنِينَ .

۱۳۱۶.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنْ دِعْبِلِ بْنِ عَلِيٍّ ، أَنَّهُ دَخَلَ عَلى أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا عليه السلام ، وَ أَمَرَ لَهُ بِشَيْءٍ ، فَأَخَذَهُ وَ لَمْ يَحْمَدِ اللّهَ ، قَالَ : فَقَالَ لَهُ :«لِمَ لَمْ تَحْمَدِ اللّهَ؟».
قَالَ : ثُمَّ دَخَلْتُ بَعْدُ عَلى أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، وَ أَمَرَ لِي بِشَيْءٍ ، فَقُلْتُ : الْحَمْدُ لِلّهِ ، فَقَالَ لِي : «تَأَدَّبْتَ» .