۱۳۹۷.على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى بن عبيد، از محمد بن فُضيل، از ابوحمزه، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه:«خدا محمد صلى الله عليه و آله را فرستاد به سوى جنّ و انس و بعد از او، دوازده وصىّ قرار داد و بعضى از ايشان، كسانى هستند كه سبقت گرفتند. و بعضى از ايشان، كسانى هستند كه باقى مانده اند و هر وصىّ طريقه اى به او جارى شد و صفتى در او بروز كرد (چون مجاهده و شهادت و عبادت و نشر علوم) و اوصيايى كه بعد از محمد [اند] عليهم السلام بر طريقه اوصياى عيسى عليه السلام اند، و ايشان دوازده وصىّ بوده اند و امير المؤمنين عليه السلام بر طريقه و روش مسيح بود».

۱۳۹۸.محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى و محمد بن ابى عبداللّه و محمد بن حسن، از سهل بن زياد همه روايت كرده اند از حسن بن عبّاس بن حَريش، از امام محمد تقى عليه السلام كه :امير المؤمنين عليه السلام به ابن عبّاس فرمود كه: شب قدر در هر سال هست و به درستى كه امر همه سال در اين شب فرود مى آيد و اين امر را واليانى چنداند بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله . ابن عبّاس عرض كرد كه: ايشان كيانند؟ فرمود كه: من و دوازده نفر ^۱ از صلب من كه امامان محدّثيم».

۱۳۹۹.و به همين اسناد روايت است كه فرمود:«رسول خدا صلى الله عليه و آله به اصحاب خويش فرمود كه: ايمان بياوريد به شب قدر كه از براى على بن ابى طالب و از براى يازده فرزند او بعد از من خواهد بود».

۱۴۰۰.و به همين اسناد روايت كرده است كه امير المؤمنين عليه السلام روزى به ابوبكر فرمود كه:« «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا فى سَبيلِ اللّهِ أمْواتا بَلْ أحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»^۲ ؛ يعنى: البتّه مپندار آنان را كه كشته شده اند در راه خدا، مردگان؛ بلكه ايشان زندگانند كه در نزد پروردگار خويش روزى داده مى شوند» و فرمود: «شهادت مى دهم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله شهيد از دنيا رفت. و به خدا سوگند كه آن حضرت به نزد تو مى آيد پس چون به نزد تو آيد، يقين داشته باش كه خود آن حضرت است؛ زيرا كه شيطان به صورت آن حضرت متمثّل نمى شود». پس على عليه السلام دست ابوبكر را گرفت و پيغمبر صلى الله عليه و آله را به او نمود و پيغمبر به او فرمود كه: «اى ابوبكر، ايمان بياور به على و به يازده نفر از فرزندانش كه ايشان مثل من اند، مگر در پيغمبرى و به سوى خدا توبه كن از آنچه در دست تو است؛ زيرا كه تو را در آن حقّى نيست». حضرت فرمود كه: «پس آن حضرت رفت و ديگر كسى او را نديد».

۱۳۹۷.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّ اللّهَ أَرْسَلَ مُحَمَّداً صلى الله عليه و آله إِلَى الْجِنِّ وَ الْاءِنْسِ ، وَ جَعَلَ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَيْ عَشَرَ وَصِيّاً : مِنْهُمْ مَنْ سَبَقَ ، وَ مِنْهُمْ مَنْ بَقِيَ ، وَ كُلُّ وَصِيٍّ جَرَتْ بِهِ سُنَّةٌ ، وَ الْأَوْصِيَاءُ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام عَلى سُنَّةِ أَوْصِيَاءِ عِيسى ، وَ كَانُوا اثْنَيْ عَشَرَ ، وَ كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام عَلى سُنَّةِ الْمَسِيحِ» .

۱۳۹۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ؛ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللّهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ جَمِيعاً ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْعَبَّاسِ بْنِ الْحَرِيشِ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي عليه السلام :«أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام قَالَ لِابْنِ عَبَّاسٍ : إِنَّ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي كُلِّ سَنَةٍ ، وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ أَمْرُ السَّنَةِ ، وَ لِذلِكَ الْأَمْرِ وُلَاةٌ بَعْدَ رَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ : مَنْ هُمْ ؟ قَالَ : أَنَا وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبِي أَئِمَّةٌ مُحَدَّثُونَ» .

۱۳۹۹.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِأَصْحَابِهِ : آمِنُوا بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ ، أَنَّهَا تَكُونُ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ، وَ لِوُلْدِهِ الْأَحَدَ عَشَرَ مِنْ بَعْدِي» .

۱۴۰۰.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ :«أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام قَالَ لِأَبِي بَكْرٍ يَوْماً : «لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ مَاتَ شَهِيداً ، وَ اللّهِ لَيَأْتِيَنَّكَ ، فَأَيْقِنْ إِذَا جَاءَكَ ؛ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ غَيْرُ مُتَخَيِّلٍ بِهِ ، فَأَخَذَ عَلِيٌّ عليه السلام بِيَدِ أَبِي بَكْرٍ ، فَأَرَاهُ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله ، فَقَالَ لَهُ : يَا أَبَا بَكْرٍ ، آمِنْ بِعَلِيٍّ وَ بِأَحَدَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِهِ ، أَنَّهُمْ مِثْلِي إِلَا النُّبُوَّةَ ، وَ تُبْ إِلَى اللّهِ مِمَّا فِي يَدِكَ ؛ فَإِنَّهُ لَا حَقَّ لَكَ فِيهِ» . قَالَ : «ثُمَّ ذَهَبَ ، فَلَمْ يُرَ» .