۱۴۰۱.ابوعلى اشعرى، از حسن بن عبيداللّه ، از حسن بن موسى خشّاب، از على بن سماعه، از على بن حسن بن رباط، از ابن اذينه، از زراره روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود:«دوازده امام از فرزندان محمد، همه ايشان محدّث اند (كه فرشته اى ايشان را خبر مى دهد). و همه از فرزندان محمد رسول خدا صلى الله عليه و آله و فرزندان على بن ابى طالب عليه السلام اند. پس رسول خدا صلى الله عليه و آله و على عليه السلام هر دو پدران ايشانند».

۱۴۰۲.على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عُمير، از سعيد بن غزوان، از ابو بصير، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:«نُه كس امام مى باشند بعد از حضرت حسين بن على عليه السلام و نُهم ايشان قائم ايشان است».

۱۴۰۳.حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از ابان، از زراره روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود:«ماييم دوازده امامى كه حسن و حسين از ايشانند. بعد از آن امامان از فرزندان امام حسين اند عليهم السلام ».

۱۴۰۴.محمد بن يحيى، از محمد بن احمد، از محمد بن حسين، از ابوسعيد عصفرى، از عمرو بن ثابت، از ابوالجارود، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: من و دوازده كس از فرزندان من و تو يا على، زرّ مى بينم (و زرّ به فتح راء و تشديد زاى، جمع رِزّه است و آن حلقه اى است كه قفل در آن مى كنند و حضرت آن را تفسير فرموده و مى فرمايد:) يعنى: ميخ هاى زمين و كوه هاى آنيم و خدا به ما زمين را ميخ دوز كرده و محكم نموده تا آن كه با اهل خود در آب فرو نرود (يا خود ايشان را فرود نبرد) پس چون دوازده نفر از فرزندان من بروند، زمين با اهلش فرو روند (يا آن كه زمين اهل خود را فرو برد) و خدا ايشان را مهلت ندهد».

۱۴۰۵.و به همين اسناد، از ابو سعيد روايت است و آن را مرفوع ساخته از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود:«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: از فرزندان من دوازده گواه و رئيس اند كه همه نجيب و محدّث و مفهّم اند كه فرشته به ايشان خبر مى دهد و خدا به ايشان مى فهماند و آخر ايشان كسى است كه به حقّ قيام مى نمايد و زمين را پر مى كند از عدل و داد؛ چنانچه پر شده باشد از جور و بيداد».

۱۴۰۱.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عُبَيْدِ اللّهِ ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَمَاعَةَ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ رِبَاطٍ ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ ، عَنْ زُرَارَةَ ، قَالَ :سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عليه السلام يَقُولُ : «الِاثْنَا عَشَرَ الْاءِمَامَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ كُلُّهُمْ مُحَدَّثٌ مِنْ وُلْدِ رَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَ وُلْدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام ، فَرَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَ عَلِيٌّ عليهماالسلامهُمَا الْوَالِدَانِ» .

۱۴۰۲.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«يَكُونُ تِسْعَةُ أَئِمَّةٍ بَعْدَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ، تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ».

۱۴۰۳.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْوَشَّاءِ ، عَنْ أَبَانٍ ، عَنْ زُرَارَةَ ، قَالَ :سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عليه السلام يَقُولُ : «نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ، مِنْهُمْ حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ ، ثُمَّ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ عليهم السلام » .

۱۴۰۴.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْعُصْفُرِيِّ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ ، عَنْ أَبِي الْجَارُودِ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِنِّي وَ اثْنَيْ عَشَرَ مِنْ وُلْدِي وَ أَنْتَ يَا عَلِيُّ زِرُّ الْأَرْضِ ـ يَعْنِي أَوْتَادَهَا وَ جِبَالَهَا ـ بِنَا أَوْتَدَ اللّهُ الْأَرْضَ أَنْ تَسِيخَ بِأَهْلِهَا ، فَإِذَا ذَهَبَ الِاثْنَا عَشَرَ مِنْ وُلْدِي ، سَاخَتِ الْأَرْضُ بِأَهْلِهَا ، وَ لَمْ يُنْظَرُوا» .

۱۴۰۵.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَفَعَهُ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مِنْ وُلْدِيَ اثْنَا عَشَرَ نَقِيباً ، نُجَبَاءُ ، مُحَدَّثُونَ ، مُفَهَّمُونَ ، آخِرُهُمُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ ، يَمْلَؤُهَا عَدْلًا ، كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً» .