۱۴۰۶.على بن محمد و محمد بن حسن، از سهل بن زياد، از محمد بن حسن بن شمّون، از عبداللّه بن عبدالرحمان اصم، از كرّام روايت كرده اند كه گفت: در دل و ميان خويش و نفس خويش سوگند ياد نمودم كه در هيچ روزى طعام نخورم و هميشه روزه باشم تا قائم آل محمد قيام كند. بعد از آن بر امام جعفر صادق عليه السلام داخل شدم، كرّام مى گويد كه: به آن حضرت عرض كردم كه: مردى از شيعيان شما نذر كرده و از براى خدا بر خود قرار داده كه هرگز در روزى طعام نخورد و روزه باشد تا قائم آل محمد ظاهر شود. فرمود كه:«پس در اين هنگام روزه شو اى كرّام، و عيد فطر و عيد اضحى و سه روز تشريق را (كه يازدهم و دوازده و سيزدهم ماه ذى الحجّه است) روزه مگير و نه چون مسافر يا بيمار باشى. پس به درستى كه چون امام حسين عليه السلام شهيد شد، آسمان ها و زمين و هر كه بر روى آن بود و فرشتگان فرياد بر آوردند و عرض كردند كه: اى پروردگار ما، ما را رخصت ده در هلاك كردن اين خلق تا ايشان را از روى زمين بر اندازيم و همه را هلاك گردانيم، به سبب آن كه هتك حرمت تو را حلال شمردند و برگزيده تو را كشتند. پس خدا به سوى ايشان وحى فرمود كه: اى فرشتگان من، و اى آسمان ها و زمين من، آرام گيريد، بعد از آن حجابى از حجاب ها را برداشت، ديدند كه محمد و دوازده وصيىّ آن حضرت در پشت آن حجابند و از ميان ايشان دست فلان را كه قائم آل محمد است گرفت (يعنى: او را به عنايات ازلى نواخت و او را به اين كرامت ممتاز و به اين شرافت سرافراز ساخت). بعد از آن فرمود كه: اى فرشتگان من، و اى آسمان ها و زمين من، اين كه انتقام خواهد كشيد از براى اين ـ و سه مرتبه اين سخن را فرمود ـ ».
۱۴۰۷.محمد بن يحيى و احمد بن محمد، از محمد بن حسين، از ابوطالب، از عثمان بن عيسى، از سماعة بن مهران روايت كرده اند كه گفت: من و ابوبصير و محمد بن عمران مولاى امام محمد باقر عليه السلام در مكّه در منزل محمد بن عمران بوديم كه محمد گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود:«ماييم دوازده امام كه فرشته ما را خبر مى دهد». پس ابوبصير به او گفت كه: از امام جعفر صادق عليه السلام شنيدى؟ و او را يك مرتبه يا دو مرتبه سوگند داد بر اين كه آن را شنيده است، بعد از آن ابوبصير گفت: ليكن من اين را از امام محمد باقر عليه السلام شنيده ام .
