823
تحفة الأولياء ج2

۱۴۱۶.و به همين اسناد، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از حمّاد بن ابى طلحه، از معاذ ـ صاحب عباها ـ روايت است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود:«به درستى كه خدا از خلق خويش به قرض نخواسته آنچه را كه در دست ايشان است از روى حاجتى كه به آن داشته باشد و آنچه از براى خداست از هر حقّ كه باشد. جز اين نيست كه همان از براى ولى اوست».

۱۴۱۷.از احمد بن محمد، از على بن حَكم، از ابوالمغراء، از اسحاق بن عمّار، از امام موسى كاظم عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عزّوجلّ:«مَنْ ذا الَّذى يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضا حَسَنا فَيُضاعِفَهُ لَهُ أضْعافا كَثيرَةً»؛ يعنى:«كيست آن كسى كه قرض دهد خدا را قرض نيكو؟ پس خدا آن را زياد گرداند از براى او و او راست مزدى نيكو و خوب» حضرت فرمود كه: «اين آيه، در باب صله امام فرود آمده است».

۱۴۱۸.على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از حسن بن ميّاح، از پدرش روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:«اى ميّاح، يك درم كه امام به آن پيوند شود وزن آن در ترازوى اعمال، از كوه احد سنگين تر و بزرگ تر است».

۱۴۱۹.على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از بعضى از مردان خويش كه راوى حديث اند، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:«يك درم كه امام به آن پيوند شود، بهتر است از دو هزار هزار درم كه در آنچه غير آن باشد از راه هاى خير، صرف شود».


تحفة الأولياء ج2
822

۱۴۱۶.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ ، عَنْ مُعَاذٍ صَاحِبِ الْأَكْسِيَةِ ، قَالَ :سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ : «إِنَّ اللّهَ لَمْ يَسْأَلْ خَلْقَهُ مَا فِي أَيْدِيهِمْ قَرْضاً مِنْ حَاجَةٍ بِهِ إِلى ذلِكَ ، وَ مَا كَانَ لِلّهِ مِنْ حَقٍّ فَإِنَّمَا هُوَ لِوَلِيِّهِ» .

۱۴۱۷.أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ ، عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ عليه السلام ، قَالَ :سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ : «مَنْ ذَا الَّذِى يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ» قَالَ : «نَزَلَتْ فِي صِلَةِ الْاءِمَامِ» .

۱۴۱۸.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَيَّاحٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، قَالَ :قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : «يَا مَيَّاحُ ، دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْاءِمَامُ أَعْظَمُ وَزْناً مِنْ أُحُدٍ» .

۱۴۱۹.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ يُونُسَ ، عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْاءِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِيمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 128434
صفحه از 856
پرینت  ارسال به