است دنباله اعتراف اين زنديق است كه مى گويد: «من احاديثى جعل كرده ام كه آخر ماه شعبان به نيت اول ماه رمضان روزه بگيريد و آخر ماه رمضان به نيت اول ماه شوال افطار كنيد».
چنانكه مى بينيد: اين مرد زنديق براى جعليات خود برگه اى به دست مى دهد كه فقط با «احاديث عدديه» انطباق دارد و اهل نظر مى دانند كه «احاديث عدديه» در كتاب هاى شيعيان به صورت هاى مختلف روايت شده است اما در احاديث حماد بن سلمه، اثرى از آن مشهود نمى باشد. ^۱
ولى متأسفانه فقهاى شيعه در حدود 200 سال به اين احاديث جعلى عمل كرده اند و فتوا داده اند كه از جمله آنان ابن قولويه قمى است با شاگردانش شيخ صدوق و شيخ مفيد و شيخ كراچكى، و هر چند ابوالحسن بن داود قمى نقاد حديث به آنان گفت كه «احاديث عدديه» قابل عمل نيست، نپذيرفتند. نزاع و مخاصمه تا آن حد بالا گرفت كه ابن قولويه قمى در تأييد «احاديث عدديه» كتبى تأليف كرد و ابوالحسن بن داود قمى هم كتابى نوشت و كتاب او را رد كرد.
مجددا ابن قولويه قمى كتابى نوشت و كتاب ابن داود را رد كرد. مرحوم شيخ صدوق، در كتاب خصال، ج 2، ص 531 و كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 171 سخنى دارد كه حاكى از برخورد نامناسب آن روزگار است. هر كس مايل باشد مى تواند مراجعه نمايد.
بالأخره ابوريحان بيرونى منجم آزاده ايرانى متوفاى 430 كه از ماجراى اين احاديث باخبر شد، در نوشته هاى خود كذب اين احاديث را مدلل كرد و گويا شيخ طوسى با الهام از بيانات او به انكار جدى پرداخت و در كتب تهذيب و استبصار، احاديث عدديه را مردود شمرد و از آن پس كسى به اين احاديث جعلى توجه نكرد، و