رجال و احوال آنها بوده است. توجه به اين نكات و ژرف بينى هاى شيخ در شناخت راويان نشان مى دهد كه جستجوگران معارف اسلامى با فقدان كتاب رجال كلينى چه مايه از آگاهى هاى سودمند و كارآمد را در شناخت اسناد احاديث از دست داده اند. در مبحث دوم اين فصل از شيوه شيخ در عرضه متن و استوارسازى و توضيح و تبيين آن بحث كرده است. چگونگى عرضه احاديث آميخته به آيات در آغاز اين بحث آمده و آن گاه گزارش دقيق، توضيح ها، تبيين ها و تحليل هاى كلينى است (اجتهادات شخصى او و يا نقل هايش از محدثان و راويان) درباره متن احاديث، تعارض نقل ها، چگونگى روايات مخالف اجماع و ... اين گزارش ها به خوبى نشانگر عظمت علمى كلينى و شناخت عظيم و استوار آن بزرگوار است از احاديث.
فصل سوم اين باب عهده دار نشان دادن موارد نقل كلينى از راويان است. مؤلف اين بخش را در زير سه عنوان آورده است: 1. نقل شيخ از غير «عدة»؛ در ذيل اين عنوان 93 نفر به اجمال معرفى شده اند كه شيخ مستقيم و غير مستقيم از آنان روايت نقل كرده است. 2. نقل شيخ از «عده»؛ در ذيل اين عنوان در دو بخش عده اى كه افراد آن معلوم است و عده اى كه افراد آن معلوم نيست موارد نقل را گزارش كرده است.
بيفزاييم كه از ويژگى هاى اسناد روايات كافى اين است كه شيخ، برخى از روايات را با اين عنوان نقل كرده است: «عدة من اصحابنا عن ...».
برخى از موارد افراد اين عدة معلوم هستند و مواردى نامعلوم، مؤلف در اين بحث، هر دو بخش را گزارش كرده است پس از تبيين و تفصيل موارد نقل و تحليل چگونگى آن، فهرست تفصيلى موارد، ذيل عناوين ياد شده آورده و روايات نقل شده از آنان را در فروع كافى به دقت نشان داده است.
پايان بخش كتاب با عنوان «الخلاصه» گزارش نتايج بحث و تحقيق مؤلف در اين كتاب است و پس از آن فهرست منابع و فهرست تفصيلى موضوعات.
خواننده با نگاهى گذرا به كتاب الشيخ الكلينى البغدادى وكتابه الكافى «الفروع» كه اولين اثر با اين تفصيل و دقت درباره كتاب ارجمند و بى مانند الكافى است در