2. رساله در استصحاب، 210 صفحه وزيرى، تاريخ تأليف 1317ق؛ مختصر رساله ديگر او در استصحاب است.
3. منظومه در اصول فقه، 42 صفحه وزيرى، تاريخ نظم 1317ق؛
4. رساله در عدم حجيّت فقه الرضا، 33 وزيرى؛ همان رساله است كه حاجى نورى آن را نقد كرده است.
5. رساله در حال أبى بصير، 25 صفحه وزيرى، تاريخ تأليف 1316ق؛
6. رسالة فى حلّ العسير فى أحكام العصير، 77 صفحه وزيرى؛ اين رساله را در جوانى (بيست و شش سالگى) نوشته و مرحوم سيد ابراهيم قزوينى صاحب ضوابط الاُصول و سيد حسن مدرس بر آن تقريظ نوشته اند.
7. المقالات اللطيفة فى المطالب المنيفة، 310 صفحه وزيرى؛ شامل سيزده مقاله كه دو مقاله آن در موضوع قواعد رجالى و اجازات مؤلف و بقيه درباره نه مسأله اصول فقه و فقه است.
اين هفت كتاب، به ضميمه قصيده بى الفِ جدّ مؤلف، مرحوم مير سيد ابوالقاسم اصفهانى گلپايگانى در سال 1318ق، به نام مبانى الاُصول كه نام اولين رساله آن است چاپ شده است.
رساله چهارم، به تازگى، در مجموعه ميراث حديث شيعه از منشورات مركز تحقيقات دارالحديث قم تجديد چاپ شده است.
8. رساله در نماز؛
9. رساله در روزه؛
10. رساله در حج؛
11. رساله در صيغ عقود؛
12. رساله در تجويد؛
اين پنج رساله به قطع جيبى چاپ شده است.
13. احكام الايمان؛ رساله عمليه اى است كه در سال 1316ق، چاپ شده و شامل فوايدى سودمند براى اهل علم است. اين شش كتاب فارسى است.