21
صافي در شرح کافي ج1

3. ملّا خليل از ديدگاه معاصران

موقعيّت علمى و اجتماعى ملّا خليل، موجب گشته كه اغلب شرح حال نويسان معاصر وى، در كتاب هايشان متعرّض احوال او گردند. براى آشنايى از موقعيت وى نزد معاصران، تلخيص گفتارهاى اين دانشمندان درباره وى ذكر مى شود.

1/3. ولى قلى شاملو

ولى قلى شاملو كه در اواخر عمر ملّا خليل را درك كرده، در قصص خاقانى در ذكر عالمان معاصر شاه عباس صفوى، ملّا خليل را سوّمين عالم بعد از ملّا رفيعا و آقا حسين خوانسارى ياد كرده و مى نويسد:
رأس و رئيس فقهاى اماميه و اسوه و قدوه علماى اثنا عشرية ـ عليهم السلام و التحية ـ شارح اصول كلينى، مولانا محمّد خليل قزوينى؛ ذكر مناقب و فضائل آن صدر نشين محفل فضليت، زياده از آن است كه خامه حقيقت ترجمه به اظهار شمّه يى از آنها مبادرت تواند جست. نور دانش از ناحيه گفتارش ظاهر و شعشعه كوكبِ تفضّل از سيماى اعمالش هويداست. اوقات فرخنده ساعات آن قدوه اهل فضل از مبادى سنّ شباب ـ كه اول فصل بهار طبع معنى انتخاب است ـ الى الان (كه هزار و هفتاد و شش هجرى و عمر شريف آن صاحب تصانيف از عقد هشتاد متجاوز است) به تحصيل علوم دينى وحكمت نظرى صرف شده، تصنيف و تأليف مشهور دارند. از آن جمله حاشيه عدّه در اصول و حاشيه زبده و شرح بر اصول كلينى. بعد از آن كه شرح مذكور را به همّت دقّت طبع به اتمام رسانيده، مصحوب احدى از تلامذه خويش به بارگاهِ عرشْ اشتباه، ارسال داشتند. چون به نظر كيميا اثر رسيد، مقرّر شد كه آن رئيس الفقهاء شرح مزبور را ترجمه نمايد. در عرضِ اندك وقتى، اهتمامِ تمام به كار برده، كار بندِ خدمت مرجوعه شدند. ۱

1.قصص الخاقانى، ولى قلى بن داود قلى شاملو، ج ۲، ص ۳۶.


صافي در شرح کافي ج1
20

8/2. رد استدلاليان

ملّا خليل با فلاسفه مخالف بود كه در دو شرح خود بر كافى در موارد متعدد بدان تصريح نموده است. او استدلال را در رسيدن معرفت عقيم مى دانست. شعر زير از مير داماد نقل شده كه در آن متعرض اين نطريه ملّا خليل شده و آن را نقد كرده است.
اى كه گفتى پاى چوبين شد عليلور نه بودى فخر رازى بى بدليل
فخر رازى نيست جز مرد شكوكگر تو مردى از نصيرالدين بكوك
هست در تحقيق برهان اوستادداده خاك خرمن شبهت به باد
در كتاب حق اولوالالباب بينوآن تدبّر را كه كرده آفرين؟
چيست آن جز مسلك عقل مصونگر ندارى هستى از لايعقلون
خوار شبهت نيست جز در راه وهمدر خرد بد ظن مشو اى كور فهم

از هيولا وهم را پاى كج استكج نظر پندارد اين ره اعوج است۱
وى هم چنين با اجتهاد و اُصول نيز مخالف بود و در موارد متعددى به خصوص در صافى و شافى به آن تصريح كرده و براى اثبات نظر خود به ظاهر برخى از احاديث متمسك شده و در برخى از موارد، نيز به تأويل احاديث پرداخته است.

1.منية المريد شهيد ثانى، ترجمه محمّد باقر ساعدى، ص ۲۵۰.

  • نام منبع :
    صافي در شرح کافي ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : درایتی، محمد حسین
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 66351
صفحه از 500
پرینت  ارسال به