آسیب های سیاسی و اجتماعی در نهج البلاغه
سال
اول / شماره پیاپی
1 /
صفحه
1-10
چکیده :
آنجا که دستیابی به بهترین جامعه و شناخت اصول و مبانی آن، از اساسی ترین اهداف شریعت الهی و تلاش انسان های صالح در میدان اندیشه و عمل بوده است، لذا در این مقاله آسیب هایی که از نظر سیاسی و اجتماعی، جامعه ی اسلامی را تهدید می کند مورد بررسی قرار گرفته است تا به واسطه ی آن نظام های الهی از یورش آن آسیب ها مصون مانده و رهاورد نهضت های انبیاء و اولیاء، استمرار و گسترش یابند. این مقاله آفت های سیاسی و اجتماعی را در نهج البلاغه مطالعه، بررسی و تحلیل کرده و به همراه راهکارهای آن ارائه نموده است. آفت هایی چون هرج و مرج شغلی و اجتماعی، باج خواهی و امتیازطلبی، عدم توجّه به نهادینه کردن آزادی های سازنده و قانونمند، بی توجّهی به عدالت و ظلم به مردم، بی مهری با مردم و خط کشی های نامربوط، بی انصافی و نادیده گرفتن مظلومان، عدم وجود اعتذار هنگام اشتباه، بی توجّهی به عامّه ی مردم به همراه خشنودسازی خواص و... آسیب هایی هستند که جامعه و نظام اسلامی را تهدید می کنند. وجود مبانی و مصادیقی از علوم سیاسی و اجتماعی درآن نشانه ی پویایی و جاودانگی و عدم تعلّق آن به مکان و عصر خاصی است. لذا توجّه به اندیشه ها و فرامین معصومین همیشه انسان و جامعه ی انسانی را از نابودی باز می دارد.
کلیدواژههای مقاله :آسیب؛ نهج البلاغه؛ اجتماع؛ امام علی(ع)