ما تاريخ آن روز را حساب كرديم و روشن شد كه در همان روز ، حسين عليه السلام كشته شده است . ۱
2 / 4
خورشيدگرفتگى
۵۴۰.السنن الكبرىـ به نقل از ابو قبيل ـ: هنگامى كه حسين عليه السلام كشته شد ، خورشيد چنان گرفت كه در ميانه روز ، ستارگان ، هويدا شدند ، تا آن جا كه پنداشتيم [خورشيدْ گرفتگىِ] قيامت است . ۲
۵۴۱.تاريخ دمشقـ به نقل از خليفه ـ: هنگامى كه حسين عليه السلام شهيد شد ، آسمان ، سياه گشت و در روز ، ستاره ها پيدا شدند و حتّى ستاره جوزا ۳ را در عصر ديدم ، و خاك سرخ باريد . ۴
2 / 5
برخاستن غبار سياه
۵۴۲.الملهوفـ در ياد كرد آنچه به هنگام شهادت امام حسين عليه السلام پديد آمد ـ: در همان وقت ، غبارى سخت سياه و تاريك ، به آسمان برخاست كه با وزش باد سرخ ، همراه بود و
1.رَأَيتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله فيما يَرَى النّائِمُ بِنِصفِ النَّهارِ ، وهُوَ قائِمٌ أشعَثُ أغبَرُ ، بِيَدِهِ قارورَةٌ فيها دَمٌ ، فَقُلتُ : بِأَبي أنتَ واُمّي يا رَسولَ اللّه ِ ، ما هذا ؟
قالَ : «هذا دَمُ الحُسَينِ وأصحابِهِ ، لَم أزَل ألتَقِطُهُ مُنذُ اليَومِ» ، فَأَحصَينا ذلِكَ اليَومَ، فَوَجَدوهُ قُتِلَ في ذلِكَ اليَومِ (مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۶۰۶ ح ۲۵۵۳ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۴ ص ۴۳۹ ح ۸۲۰۱) .
2.لَمّا قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام كَسَفَتِ الشَّمسُ كَسفَةً بَدَتِ الكَواكِبُ نِصفَ النَّهارِ ، حَتّى ظَنَنّا أنَّها هِيَ (السنن الكبرى : ج ۳ ص ۴۶۸ ش ۶۳۵۲ ، المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۱۴ ش ۲۸۳۸) .
3.ستاره جوزا ، ستاره اى است كه شب هنگام و در وسط آسمان ، ظاهر مى شود .
4.لَمّا قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام اسوَدَّتِ السَّماءُ ، وظَهَرَتِ الكَواكِبُ نَهارا ، حَتّى رَأَيتُ الجَوزاءَ عِندَ العَصرِ ، وسَقَطَ التُّرابُ الأَحمَرُ (تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۲۶ ، تهذيب الكمال : ج ۶ ص ۴۳۲) .