2 / 6

فضيلت دوست داشتن آنها و خطر دشمنى با آنان

۱۰۵.سنن ابن ماجةـ به نقل از ابو هُرَيره ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: هر كس حسن و حسين را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر كس آن دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است . ^۱

۱۰۶.صحيح ابن حبّانـ به نقل از عبد اللّه ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله نماز مى خواند و حسن و حسين عليهماالسلامبر پشتش مى پريدند و مردم ، آن دو را دور مى كردند .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «اين دو را وا نهيد . پدر و مادرم فدايشان باد ! هر كس مرا دوست مى دارد ، اين دو را هم دوست بدارد» . ^۲

۱۰۷.الإرشادـ به نقل از سلمان ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـدرباره امام حسن و امام حسين عليهماالسلامـ : خدايا! من ، آن دو را دوست مى دارم . پس تو نيز آنها را دوست بدار و دوستدار آنها را نيز دوست بدار . ^۳

۱۰۸.المعجم الكبيرـ به سندش ، از امام على عليه السلام ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله دست حسن و حسين را گرفت و فرمود : «هر كس اين دو و پدر و مادرشان را دوست بدارد ، روز قيامت ، با من و در همان درجه من خواهد بود» . ^۴

۱۰۹.سنن الترمذىـ به نقل از انس بن مالك ـ: از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پرسيده شد : كدام يك از افراد خانواده ات ، نزد تو محبوب تر است؟

۱۰۱.تاريخ دمشقـ به نقل از ابن عبّاس ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: حسن و حسين ، دو سَرور جوانان بهشتى اند . هر كس آن دو را دوست مى دارد ، مرا نيز دوست داشته است و هر كس آن دو را دشمن مى دارد ، مرا دشمن داشته است . ^۱

۱۰۲.تاريخ دمشقـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: هر كس مى خواهد به سَرور جوانان بهشتى بنگرد ، به حسين بن على بنگرد . ^۲

2 / 5

دو زينت ستون هاى بهشت و عرش

۱۰۳.المعجم الأوسطـ به نقل از عُقبة بن عامر جُهَنى ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: هنگامى كه بهشتيان در بهشت جاى مى گيرند ، بهشت مى گويد : پروردگارا ! به من وعده داده اى كه مرا با دو ستون از ستون هايت ، بيارايى .
خداوند مى فرمايد : «آيا تو را با حسن و حسين نياراستم؟» . ^۳

۱۰۴.الأمالى ، طوسىـ به نقل از زيد بن على ، از پدرش امام زين العابدين عليه السلام ، از جدّش امام حسين عليه السلام ، از امام على عليه السلام ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ: حسن و حسين ، روز قيامت ، در دو سوى عرش [خداى] رحمان ـ تبارك و تعالى ـ به سانِ گوشواره هاى دو طرفِ رُخساره اند . ^۴