899
گزيده دانشنامه امام حسين عليه السلام

گفت : تسبيح از گِل قبر حسين عليه السلام .
به او گفتم : اى رافضى! مرا با تربت قبر حسين ، مداوا كردى ؟!
خشمگينانه ، از نزد او بيرون آمدم و به خدا سوگند ، دردم با شدّت تمام ، باز گشت ، و من ، در كمال سختى و گرفتارى ، از آن رنج مى كشم و به خدا سوگند ، بر جانم مى ترسم . سپس مؤذّن ، اذان گفت و آنها برخاستند و نماز گزاردند و از جلوى چشم من ، غايب شدند . ۱

1 / 4

برخى روايت هاى قلمرو تُربت و حريم قبر امام عليه السلام

۸۰۱.تهذيب الأحكامـ به نقل از سليمان بن عمر سَرّاج ، از يكى از راويان شيعى ، از امام صادق عليه السلام ـ: تربت قبر حسين عليه السلام از نزد قبر تا هفتاد گز ، ۲ گرفته مى شود . ۳

1.صَلَّيتُ في جامِعِ المَدينَةِ وإلى جانِبي رَجُلانِ عَلى أحَدِهِما ثِيابُ السَّفَرِ ، فَقالَ أحَدُهُما لِصاحِبِهِ : يا فُلانُ ، أما عَلِمتَ أنَّ طينَ قَبرِ الحُسَينِ عليه السلام شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ ؟ وذلِكَ أنَّه كانَ بي وَجَعُ الجَوفِ ، فَتَعالَجتُ بِكُلِّ دَواءٍ فَلَم أجِد فيهِ عافِيَةً ، وخِفتُ عَلى نَفسي وأيِستُ مِنها ، وكانَت عِندَنَا امرَأَةٌ مِن أهلِ الكوفَةِ عَجوزٌ كَبيرَةٌ ، فَدَخَلَت عَلَيَّ وأنَا في أشَدِّ ما بي مِنَ العِلَّةِ . فَقالَت لي : يا سالِمُ ، ما أرى عِلَّتَكَ كُلَّ يَومٍ إلّا زائِدَةً ، فَقُلتُ لَها : نَعَم . قالَت : فَهَل لَكَ أن اُعالِجَكَ فَتَبرَأَ بِإِذنِ اللّه ِ عز و جل ؟ فَقُلتُ لَها : ما أنَا إلى شَيءٍ أحوَجَ مِنّي إلى هذا ! فَسَقَتني ماءً في قَدَحٍ ، فَسَكَتَت عَنِّي العِلَّةُ وبَرِئَت، حَتّى كَأَن لَم تَكُن بي عِلَّةٌ قَطُّ . فَلَمّا كانَ بَعدَ أشهُرٍ دَخَلَت عَلَيَّ العَجوزُ ، فَقُلتُ لَها : بِاللّه ِ عَلَيكِ يا سَلَمَةُ ـ وكانَ اسمُها سَلَمَةَ ـ بِماذا داوَيتِني ؟ فَقالَت : بِواحِدَةٍ مِمّا في هذِهِ السُّبحَةِ ـ مِن سُبحَةٍ كانَت في يَدِها ـ . فَقُلتُ : وما هذِهِ السُّبحَةُ ؟ ! فَقالَت : إنَّها مِن طينِ قَبرِ الحُسَينِ عليه السلام . فَقُلتُ لَها : يا رافِضِيَّةُ ! داوَيتِني بِطينِ قَبرِ الحُسَينِ ؟ فَخَرَجَت مِن عِندي مُغضَبَةً ، ورَجَعَت وَاللّه ِ عِلَّتي كَأَشَدِّ ما كانَت ، وأنَا اُقاسي مِنهَا الجَهدَ وَالبَلاءَ ، وقَد وَاللّه ِ خَشيتُ عَلى نَفسي . ثُمَّ أذَّنَ المُؤَذِّنُ فَقاما يُصَلِّيانِ وغابا عَنّي (الأمالى ، طوسى : ص ۳۱۹ ح ۶۴۸) .

2.در متن عربى حديث ، واژه «ذراع» آمده كه از آرنج دست معمولى تا سرانگشت است كه اندكى كمتر از نيم متر و حدود ۴۵ سانتى متر است ؛ همان گز .

3.يُؤخَذُ طينُ قَبرِ الحُسَينِ عليه السلام مِن عِندِ القَبرِ عَلى سَبعينَ ذِراعا (تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۷۴ ح ۱۴۴) .


گزيده دانشنامه امام حسين عليه السلام
898

شفا در تربت او و استجابت دعا نزد قبرش ، عوض داد ...» . ۱

۷۹۹.المزار الكبيرـ در زيارت ناحيه ـ: سلام بر آن كسى كه شفا در تربت او قرار داده شد ! سلام بر كسى كه اجابت [ دعا ] ، زير گنبد اوست ! ۲

1 / 3

سزاى توهين كننده به تربت امام عليه السلام

۸۰۰.الأمالى ، طوسىـ به نقل از محمّد ابو عبد اللّه اَزْدى ـ: در مسجد جامع مدينه ، نماز خواندم و در دو سويم ، دو مرد بودند كه يكى لباس سفر به تن داشت . يكى به ديگرى گفت : اى فلانى ! آيا نمى دانى كه تربت قبر حسين عليه السلام ، شفاى هر دردى است ؟ من ، دردِ شكم داشتم و هر مداوايى كردم ، بهبود نيافتم و بر خود ترسيدم و از بهبود آن ، نااميد شدم . نزد ما پيرزن كهن سالى از اهل كوفه بود و روزى بر من در آمد كه در سخت ترين حالتِ بيمارى بودم . به من گفت : اى سالم ! آيا هر روز ، دردت بيشتر مى شود ؟
گفتم : آرى .
گفت : آيا مى خواهى تو را معالجه كنم تا به اذن خدا ، بهبود يابى ؟
به او گفتم : من به هيچ چيز به اندازه اين ، نياز ندارم!
او آبى در كاسه به من نوشانْد و دردم ساكت شد و بهبود يافتم ، گويى كه هيچ بيمار نبوده ام .
چند ماه بعد ، بر پيرزن ، وارد شدم . نامش سَلَمه بود . به او گفتم : اى سَلَمه ! تو را به خدا سوگند ، مرا با چه چيز ، مداوا كردى ؟
گفت : «با يك دانه تسبيح» از تسبيحى كه در دستش بود .
گفتم : اين ، چه تسبيحى است ؟

1.سَمِعتُ أبا جَعفَرٍ وجَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ عليهماالسلام يَقولانِ : إنَّ اللّه َ تَعالى عَوَّضَ الحُسَينَ عليه السلام مِن قَتلِهِ أن جَعَلَ الإِمامَةَ في ذُرِّيَّتِهِ ، وَالشِّفاءَ في تُربَتِهِ ، وإجابَةَ الدُّعاءِ عِندَ قَبرِهِ ... (الأمالى ، طوسى : ص۳۱۷ ح۶۴۴) .

2.السَّلامُ عَلى مَن جُعِلَ الشِّفاءُ في تُربَتِهِ ، السَّلامُ عَلى مَنِ الإِجابَةُ تَحتَ قُبَّتِهِ (المزار الكبير : ص ۴۹۷ ح ۹) .

  • نام منبع :
    گزيده دانشنامه امام حسين عليه السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    با همکاری: طباطبایی نژاد، سید محمود ؛ سید طبایی، سید روح الله ؛ تلخیص : خوش نصیب، مرتضی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 314627
صفحه از 1036
پرینت  ارسال به