حدیث ثقلین و پژوهش قوامالدین محمد وشنوی درباره آن
سال
دوم / شماره پیاپی
4 /
صفحه
43-59
چکیده :
مقاله حاضر ابتدا با معرفی و تعریف «حدیث ثقلین» به اهمیت آن در اعتقادات شیعه و نیز در تقویت جریان تقریب میان مذاهب اسلامی میپردازد. حدیث ثقلین بیانگر اعتقاد شیعه به تحریفناپذیری قرآن، عصمت ائمه(ع)، استمرار امامت، و زندهبودن امام زمان(عج) است. همچنین این حدیث با خطابی جهانشمول جانشینان پیامبر اکرم(ص) و مرجعیت علمی اهل بیت رسول خدا(ص) را تبیین میکند. در این زمینه برخی مناقشات نیز مطرح است، ازقبیل انحصار وجوب تمسک به قرآن با استفاده از حدیث صحیح مسلم و یا ترجیح احادیثی که اصطلاح عترت و اهل بیت پیامبر(ص) در آنها نیامده است، که بدانها اشاره میشود.
سپس با توجه به اهمیت علمی و تاریخی حدیث الثقلین اثر قوامالدین محمد وشنوی قمی، به بررسی شیوه خاص و آموزنده او در بررسی اسناد و طرق روایی حدیث ثقلین میپردازیم و بر جایگاه مهم این کتاب در مناسبات تاریخی تقریب میان مذاهب اسلامی تأکید میشود.
کلیدواژههای مقاله :اهل بیت(ع)؛ تقریب مذاهب اسلامی؛ حدیث ثقلین؛ دارالتقریب قاهره؛ قوامالدین وشنوی قمی