لقب ثقة الاسلام يادآور لقب شيخ الاسلام نزد سنيان است كه در دوره پيش از صفوى معمولاً براى علماى شيعه بكار نمى رفت و در سده هاى نخستين اسلامى فى المثل در خراسان براى عالمانى سنى به كار برده مى شد كه از موقعيت اجتماعى و دينى مهمى برخوردار بودند؛ گرچه بعدها عنوان شيخ الاسلام در عصر عثمانى براى بالاترين منصب رسمى دينى به كار گرفته شد.
در مورد ابن بابويه صدوق، نويسنده ديگرى از كتب اربعه معمولا تعبير «رئيس المحدثين» بكار رفته است و براى شيخ طوسى، نويسنده دو كتاب از كتب اربعه و به دليل سهم و جايگاهش در استوار كردن مبانى فقه شيعى، تعبير «شيخ الطائفه» نزد شيعيان امامى بكار مى رود.