فصل دوم : ملّا صالح و شرح او بر «الكافى»

براى درك يك متن، شناخت نوع و نگرش نويسنده، افكار و محيط زندگى او و حوادث و اتّفاقات زمان حيات ايشان در شناخت بهتر متن، بسيار كمك مى كند، به همين دليل، با نگاهى اجمالى به زندگى ملّا صالح، مى توان با ديدى بازتر، وارد بحث شويم.

زندگى شخصى

محمّد صالح بن احمد بن شمس الدين سروى مازندرانى، ملقّب به حسام الدين و ملّا صالح مازندرانى، از علماىِ نامى قرن يازدهم است. وى در سال 905 ق، در منطقه مازندران متولّد شد و مدّتى در آن جا زيست، امّا به دليل فقر و تنگ دستى خانواده اش، راهى اصفهان شد و با تلاش و جدّيت فراوان، توانست زندگى و خانواده اى مناسب تشكيل بدهد. وى از خداوند متعال براى فرزندانش عزّتمندى طلب مى كرد، همراه با مالى به اندازه كفاف. او در اثر اتّصال با شخصيت هايى چون مجلسى اوّل و دوم و وصلت با آنان، داراى موقعيتى ممتاز در شهر اصفهان گرديد.

همسر ملّا صالح

آمنه بيگم يا آمنه خاتون، دختر بزرگ مجلسى اوّل ـ كه از دانشمندان عصر خود بود و بانويى عابده و عالمه عامله و مجتهدى جامع الشرايط بود ـ ، به همسرى ملّا صالح درآمد و مى توان ازدواج آن دو را شبيه ازدواج جويبر صحابى رسول اللّه صلى الله عليه و آله دانست. البته برخى نيز مى گويند: ايشان همسر ديگرى نيز داشته است.