مصادر كتاب

ملّا صالح در نوشتن اين شرح از مصادر متعدّدى استفاده كرده است، از جمله: شرح اُصول الكافى ملّاصدرا، تعليقه ميرداماد و حاشيه استر آبادى و براى نقل هاى مختلف حديث به كتبى چون: عيون أخبار الرضا، الخصال، الإحتجاج طبرسى و نهج البلاغة مراجعه كرده است و در بررسى رجالى از الفهرست و رجال الطوسى، رجال الكشى و رجال النجاشى استفاده نموده است. براى ريشه يابى و معانى لغات به كتبى چون: صحاح جوهرى، نهايه ابن اثير و قاموس اللغة مراجعه داشته است.
ذكر اين نكته نيز اهميت دارد كه ملّا صالح، علاوه بر استناد به كتب و مصادر شيعى، از مصادر اهل سنّت همچون: صحيح مسلم و شرح صحيح البخارى نيز استفاده برده است و از نظريه هاى بزرگان اهل سنّت چون: مالك، شافعى، قرطبى و غزالى نيز استفاده كرده است و به دليل همين ويژگى ها شرح ملّا صالح ، به كتابى ممتاز و پرفايده تبديل شده است. هر چند بزرگانى چون علّامه شعرانى، بر شرح ملّا صالح، اشكالات فراوانى وارد كرده اند (از جمله انتقادات كه بر ايشان وارد كرده اين كه وى در بيان ديدگاه هايش ، ثبات رأى ندارد، مثلاً در يك جا به ذمّ تقليد در اصول پرداخته و در جاى ديگر، تقليد در اصول را جايز مى داند) ، امّا راجع به نسخه هاى خطّى و چاپى اين شرح بايد گفته شود كه اين كتاب، داراى نسخ فراوانى در كتاب خانه هاست كه در نوع و ابعاد گوناگون به چاپ رسيده است.
براى احياى اين كتاب، دو كار اصلى صورت گرفته است: حاشيه نگارى بر كتاب و تصحيح متن آن.
علّامه بزرگ ابوالحسن شعرانى، بر شرح ملّاصالح، تعليقات سودمندى زده كه بر غناى اين كتاب مى افزايد و غالبا از جهات مختلف به شرح نظر دارد، نه متن، مثلاً: بيان مآخذ اقوال، رفع ابهام از برخى عبارات گُنگ و نامفهوم، تكميل بيان شارح، بيان موارد تنافى در اقوال شارح و تلاش در رفع ابهام و تنافى. از طرف ديگر، استاد و محقّق برجسته، على اكبر غفارى قدس سره شرح ملّا صالح را تصحيح كرده و در اين باره ، اقداماتى را انجام داده است، از جمله: مصدريابى احاديث، بررسى و تصحيح اسناد رجالى، مقابله اين اثر با هشت نسخه خطى و اشاره به برخى نكات لازم.