بيان معانى واژه، از مصادر مختلف

از ديگر نكاتى كه ملّا صالح به آن توجّه داشته، استفاده از مصادر متعدّد براى بيان معناى لغت است، چنان كه در مورد هُدى، اُف، خرق، و ربانى چنين كرده است.

توجّه به احتمالات نحوى مؤثّر

نوع تركيب و چينش و ارتباط كلمات در رساندن مفهوم، نقش مهمّى ايفا مى كند و در زبان عربى، اين نوع تركيب و تنوّع جملات در نوع و بيان معانى خاص، بسيار مؤثّر است. در شرح ملّا صالح نيز به اين وجه، توجّه شده و با بيان وجوه مختلف اعراب، معناى آن را ذكر مى كند، مثلاً در «المطاع فى سلطانه»، ظرفيت و سببيّت را براى «فى» بيان كرده و معناى دوم را مناسب تر مى داند. وى در ضمن بيان وجوه اعرابى، نكات و قواعد صرف و نحو عرب را نيز بيان مى كند، مثلاً در «الويل» دو وجه نصب و رفع را جايز مى داند و علّت هر كدام را بيان مى كند. از ديگر ويژگى هاى ملّا صالح، اين است كه بعد از ذكر اقوال مختلف، به ردّ آنها نيز مى پردازد.