پنج . آيه مودّت

«قُل لَا أَسْئلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى...» ؛ بگو به ازاى آن (رسالت) ، پاداشى از شما نمى خواهم ، مگر دوستى اهل بيتم .
تمام بحث ، اين است كه منظور از «قربى» ، چه كسانى هستند ؟ علما و مفسّران شيعه ، اتّفاق نظر دارند كه منظور از «قربى» ، اهل بيت هستند ، به دليل اين كه پيامبر صلى الله عليه و آله دنبال سود شخصى نبود تا درخواست محبّت اهل بيت خود را خواستار باشد ؛ بلكه مودّت اهل بيت ، موجب استمرار و دوام رسالت مى شد . اگر مسلمانان ، به آنان مراجعه مى كردند و تعاليم و تفاسير آنها را به كار مى گرفتند، ديگر دچار انحراف و اختلاف نمى شدند . بهره گيرى از مودّت و محبّت آنان ، آغاز اطاعت است و اطاعت بدون مودّت ، ممكن نيست .