فقير گويد كه على بن طاووس العلوى رحمه الله در كتاب إقبال الأعمال گفته كه :
فصل في ما نذكره من زيارة مختصّة بشهر رجب [...] رويناها بإسنادنا إلى جدّي أبي جعفر الطوسي رحمه الله في ما ذكره عن ابن عيّاش قال : حدّثني خير بن عبد اللّه عن مولانا يعني أبي القاسم بن روح رضى الله عنه ، قال : زُر أيّ المشاهد كنت بحضرتها في رجب تقول : الحمد للّه الذي أشهدنا... ^۱ الخ.
و بالجمله از اين كلمات ظاهر شد كه سند اين زيارت نامه به ابى القاسم حسين بن روح رحمه اللهمى رسد و چون او سفير سيّم است كه در زمان غيبت صغرى واسطه بوده ميان شيعه و حضرت صاحب الزمان ـ عليه و على آبائه صلوات اللّه المنان ـ ظاهر اين است كه اين كلمات را آن حضرت عليه السلام به او تعليم و امر كرده باشد كه به شيعه برساند . و نيز فرضى كه خود ، اين عبارات را انشاء كرده باشد معقول نمى نمايد كه مردى با اين جلالت شأن و تمكن ادراك خدمت حضرت صاحب الزمان عليه السلام ، عبارتى چند در زيارت ائمه معصومين عليهم السلام انشاء نمايد و بدون اين كه از جانب آن حضرت مرخّص باشد ، شيعه را امر به آن فرمايد . و براى اطمينان خاطر مؤمنان ، احوال حسين بن روح مذكور مى شود در اين مكان :
صاحب خلاصة الرجال در آخر كتاب خود كلماتى چند گفته كه حاصل ترجمه آن اين است كه :
حضرت صاحب الزمان ـ عليه وعلى آبائه صلوات الرحمن ـ متولد شد در جمعه هشتم شعبان در سال دويست و پنجاه و شش هجرى و مادرش مسماه بود به ريحانه و صيقل و سوسن.
وكيلش عثمان بن سعيد عمرى ابو عمرو بود و اوست اوّل كسى كه حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام او را به وكالت نصب فرمود و او بعد از آن پسر خود را تعيين نمود [كه ]/ 2 / مسمّا بود به ابى جعفر محمّد بن عثمان و حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام نيز بر او تنصيص كرده بود. و چون ابو جعفر محمّد بن عثمان را وقت وفات رسيد و حالتش سخت شد ، جمعى از وجوه شيعه به عيادت او آمدند و از