جمله ايشان بود ابو على بن همام و ابو عبد اللّه [بن]محمّد كاتب و ابو عبد اللّه ناقطانى و ابو سهل بن اسماعيل بن على نوبختى و ابو عبد اللّه بن ابو جناء و غير ايشان از وجوه اكابر شيعه. و پرسيدند از او كه اگر حادثه فوت تو واقع شود كدام شخص در مقام تو خواهد بود؟ او گفت كه : «هذا أبو القاسم الحسين بن روح بن أبي بحر النوبختي القائم مقامي والسفير بيني ۱ و بين صاحب الأمر عليه السلام والوكيل والثقة الأمين ، فارجعوا في اُموركم إليه ، وعوّلوا عليه ۲ في مهمّاتكم ؛ فبذلك اُمرت فقد ۳ بلّغت» ؛ ۴ يعنى قائم مقام من ابى القاسم حسين بن روح بن ابى بحر نوبختى است كه پيغام آور است ميان من و ميان حضرت صاحب الزمان عليه السلام و صاحب اختيار و محل اعتماد و راست گفتار و درست كردار است. پس رجوع كنيد در امور خود به او و اعتماد كنيد در كارهاى بزرگ خود بر او ؛ چه من مأمورم به اين و رسانيدم آنچه بر من بود به مؤمنين.
بعد از آن وصيت كرد ابو القاسم [حسين] بن روح به ابى الحسن على بن محمّد سمرى. پس چون وقت وفات ابى الحسن مذكور رسيد ، سؤال شد كه وصيت به ديگرى كند ، گفت : «بعد أمرٍ هو بالغه» يعنى خداى تعالى فرمانى دارد و به كار خود مى رسد. و مُرد ابو الحسن مذكور در سال سيصد و نوزده هجرى. انتهى.
فقير گويد كه اشهر اين است كه تولد حضرت صاحب الزمان ـ عليه و على آبائه صلوات الرحمن ـ در شب پانزدهم شعبان بوده در سال دويست و پنجاه و پنج هجرى . و صاحب روضة الواعظين بعد از نقل اين دو قول و ترجيح اشهرهما تفصيل سفراى آن حضرت عليه السلام را موافق آنچه مذكور شد نقل نموده [است] ۵ .
1.خلاصة الاقوال : بينكم .
2.همان : ـ عليه .
3.همان : وقد .
4.خلاصة الاقوال ، ص ۲۷۳ ، الفائدة الخامسة.
5.روضة الواعظين ، ج ۲ ، ص ۲۶۶.
