ائمه هدى ، حجّت باشيد بر مردمان در دنيا و بيان كنيد براى ايشان حق و دين را و باشد رسول ، رساننده شرع و احكام دين سوى شما ائمه معصومان ـ صلى اللّه عليهم أجمعين ـ .
و «أولياء» جمع ولىّ است كه به چند معنى مستعمل شده :
اوّل : «اولى به تصرف و صاحب فرمان نسبت به كل مردمان» ، كما قال تعالى : «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَهُمْ رَ كِعُونَ» ¹ واللّه يعلم [معناى آيه چنين است كه] : «جز اين نيست كه صاحب كل اختيار شما خداست و رسول او تعالى و آن جمعى كه ايمان به خدا و رسول او آوردند و اقامه نماز و عطاى زكات در حال ركوع كردند .
بدان كه اجماع سنى و شيعه بر اين معنى منعقد گشته كه نزول اين آيه مباركه در شأن حضرت على است ² و مراد «وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ» الخ غير آن جناب كسى نيست و نزد شيعه اين آيه مباركه بر امامت آن جناب دليلى قوى است و تفصيل طريق استدلال به اين آيت بر امامت حضرت امير و اجوبه تشكيكات مخالفينِ نفاق تخمير ، مذكور است در كتاب ذخرالعالمين فقير فليرجع إليه الناقد البصير .
پس مراد به «اولياء» در اين مقام خصوص آن امام و مجموع ائمه كرام عليهم السلام مى تواند بود ؛ بنا بر اين كه هر يك از ايشان در هر يك از مشاهد مقدّسه به اعتبار اطلاع بر حال زوار ، حاضر و بر جزئيات اقوال و افعال ايشان ناظرند ³ پس اضافه «اولياء» به ضمير راجع به خدا به اين مناسبت است كه ولايت به اين معنى موقوف است بر تعيين الهى و تبيين نبوى كما لا يخفى على المنصف الذكىّ .
دويم : «يارى كننده» چنانچه صاحب مجمع البحرين در تفسير «إِنَّ وَلِيِّىَ اللَّهُ الَّذِى نَزَّلَ