مجمع البحرين مروى است كه : رجب نهرى است در بهشت كه شيرين تر است از عسل و سفيدتر است از شير . هر كه يك روز از رجب را روزه دارد البته از آن نهر بياشامد ۱ انتهى .
و فاضل لاهيجى در تفسير خود گفته كه :
چون قبيله مضر اين ماه را معظّم مى داشتند ، به خلاف غير ايشان از قبايل عرب ، لهذا آن را به مضر نسبت داده مى گفتند : رجب مضر. ۲ انتهى.
و در زاد المعاد به سند معتبر مروى است از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله كه : رجب را اَصبّ مى گويند ـ به صاد سعفص و شدّ باء ابجد ـ زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر امت من بسيار ريخته مى شود ، پس بسيار بگوييد : أستغفر اللّه و أسأله التوبة. ۳
و ابن طاووس رحمه الله در كتاب اقبال گفته : [و] باسناده از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله نقل كرده كه : اين ماه را اَصمّ ـ به صاد سعفص و شدّ ميم ـ مى گويند ؛ به اعتبار اين كه هيچ ماهى به حسب و فضيلت نزد جناب الهى نزديك به اين [ماه] نيست... ۴ الحديث .
نكته تخصيص اين ماه به شكر بر توفيق حضور مشهد مزور در آن ، با اين كه توفيق ادراك اين نعمت در هر ماه كه باشد ۵ موجب شكر است بر آن ، شايد اضافه بر تعبُّد كه در هر عبادتى لابدّ است ، اين باشد كه در اين ماه فضايل چند مطوىّ است كه در ماه هاى ديگر نيست كه بر فرضى كه هر يك على حده سبب اين تخصيص نباشد مجموع البته سبب مى شود :
اوّل : اين كه بهتر ماههاى سال است ؛ چه در زاد المعاد از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله مروى است كه : ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضيلت به آن نمى رسد و قتال با
1.الفقيه ، ج ۲ ، ص ۹۲ ، ح ۱۸۲۱ ؛ تهذيب ، ج ۴ ، ص ۳۰۶ ، ح ۲ ؛ ثواب الأعمال ، ص ۵۳ ؛ الإقبال ، ص ۶۳۵ ؛ مجمع البحرين ، ج ۲ ، ص ۶۷ (رجب).
2.كلام فاضل لاهيجى را نيافتيم ، لكن رجوع شود به : الصحاح ، ج ۱ ، ص ۱۳۳ ؛ النهاية في غريب الحديث ، ج ۲ ، ص ۱۹۷ ؛ تاج العروس ، ج ۲ ، ص ۶۷ (رجب).
3.ر. ك : مصباح المتهجّد ، ص ۷۹۷ ؛ النوادر ، اشعرى ، ص ۱۸ ؛ وسائل الشيعة ، ج ۱۰ ، ص ۵۱۲ ، ح ۱۰.
4.الإقبال ، ص ۶۴۳ ؛ الأمالي ، صدوق ، ص ۵۳۴ ؛ ثواب الأعمال ، ص ۵۴.
5.نسخه : + «بلكه در آن» .
