گناه كبيره او آمرزيده و هفتاد حاجت او روا شود در وقتى كه از قبر بر آيد و نزد ميزان و نزد صراط و چنان باشد كه هفتاد بنده از اولاد اسماعيل آزاد كرده باشد و شفاعت او را قبول كنند در حق هفتاد نفر از اهل بيت و خويشان او كه مستحق جهنم باشند و حق تعالى بنا كند براى [او ]در جنات فردوس ، هفتاد هزار شهر كه در هر شهرى هفتاد هزار قصر و در هر قصرى هفتاد هزار حوريه [باشد] و هر حوريه هفتاد هزار خادم داشته باشد ، ^۱ انتهى .و آداب استفتاح اوّلاً در آنها تعليم شده ، به دستورى كه در سفينة النجاة والد ماجد فقير قدس سره و ساير كتب اعمال سنه مسطور است .
روز پانزدهم اين ماه روز عقد نكاح حضرت امير المؤمنين و فاطمه زهرا ـ عليهما التحية والثناء ـ است و در اين روز قبله اهل اسلام از بيت المقدس كه قبله يهود بود انحراف پذيرفت و به سمت خانه كعبه ـ زادها اللّه شرفا و تعظيما ـ قرار گرفت .روز بيست و دوم اين ماه روزى است كه معاويه مستحق هاويه مُرد و طريق جهنم و بئس المصير را سپرد .
و زاد المعاد بعد از نقل اين مضمون از شيخ مفيد رحمه الله گفته كه مستحب است روزه اين روز به شكرانه اين نعمت . ^۲ و روز بيست و پنجم اين ماه فتح قلعه خيبر بر دست معجزنماى حضرت حيدر عليه السلام جارى گشت و حارث و مرحب را كه از ابطال عرب بودند به ضرب ذو الفقار صاعقه بار كشت و تفصيل اين حكايت را فقير در منقبت چهل و پنجم كتاب ذخر العالمين [في شرح دعاء الصنمين] روايت كرده ام و در زاد المعاد روزه اين روز را به شكرانه اين نعمت و زيارت آن حضرت عليه السلام [را ]از مستحبات شمرده ^۳ و در كتاب اقبال باسناده از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه : هر كه اين روز را روزه بدارد حق تعالى روزه او را كفاره هفتاد سال گناه او كند. ^۴ انتهى .و فقير گويد كه چون استعمال هفتاد نزد عرب در عدد كثير شايع است كقوله