و روز بيست و هفتم مبعث است كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله لواى والاى نبوت خود را برافراخت و به اظهار رسالت خود عموم رعايا و برايا را سرافراز ساخت و نزد فرقه محقّه ، اين روز از اعياد عظيمه است .و در زاد المعاد منقول است كه روزه اين روز حساب مى شود به روزه يك سال . ^۱ و ايضا منقول است كه حسن بن راشد / 16 / از حضرت صادق عليه السلام سؤال كرد كه : آيا غير عيدهاى مشهور عيدى هست؟ حضرت فرمود : بلى شريف تر و فاضل تر [از ]همه ، روزى است كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله به رسالت مبعوث گرديد و آن بيست و هفتم ماه رجب است. بايد كه روزه بدارى و صلوات بر محمّد و آل او بسيار بفرستى ، ^۲ و زيارت حضرت رسول صلى الله عليه و آله و حضرت على عليه السلام در اين روز منقول است ، انتهى .و در كتاب اقبال دو حديث از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه روزه اين روز برابر است با روزه هفتاد سال . و حديثى ديگر مروى است از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله كه : كسى كه اين روز را روزه بدارد ، وسيع كند اللّه تعالى قبر او را به قدر چهارصد ساله راه و پر كند جميع آن را از مشك و عنبر . و در حديث ديگر از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه : وامگذار روزه روز بيست و هفتم رجب را ؛ چه به درستى كه آن است روزى كه فرستاده شد نبوت سوى حضرت محمد صلى الله عليه و آله و ثواب آن مثل شصت ماه است براى شما . ^۳ و چون لفظ حديث چنين است كه : «ثوابه مثل ستين شهرا» ، ابن طاووس رحمه الله اين قدر ثواب را نسبت به عظمت اين روز به ظاهر كم دانسته و تأويل كرده : يكى اين كه مراد اين است كه ثواب روزه اين روز برابر است با ثواب كل اعمالى كه در عرض شصت ماه از اين صائم به عمل آيد ، دوم اين كه مراد اين است كه ثواب اين روزه برابر است با ثواب روزه هاى كل روزه داران در عرض شصت ماه .و در زاد المعاد به سند معتبر از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه : روزه روز بيست و هشتم اين ماه كفاره گناه نود ساله است و روزه روز سى ام آن باعث اين است كه حق تعالى گناهان