«والمقرّ معكم» بيان مى شود .
قوله : والسلام عليكم
سلام در اصل گاهى مصدر مجرَّد است به معنى بى عيب و آزار بودن و گاهى اسم مصدر باب تفعيل است به معنى سالم داشتن از مكروهات . و به هر دو معنى اطلاق مى شود بر ذات اقدس الهى بنابر مبالغه ، چنانچه در «زيد عدل» گفته اند ۱ يا بنابر تأويل آن به اسم فاعل .و استاد قدس سره در شرح صافى «باب حدوث الأسماء» گفته كه :
سلام در اصل مصدر است به معنى بى آزار بودن ، و مستعمل مى شود به معنى آنچه از جانب آن ضررى نباشد و اگر ضررى كسى را به وسيله آن به هم رسد ، از مخالفت آن باشد ، مثل عدالت و مثل عهد الهى. و چون سلام محمول نشود بر سلام ، مراد اين است كه صاحب اعلى مراتب عدالت است و به اين اعتبار مخصوص اللّه تعالى است مثل «إنّ ربّي هو السلام» ۲ و چون محمول شود بر فعلى ، مراد اين است كه مشتمل است بر عدالت ، مثل «اللّهمّ منك السلام» ۳ و چون محمول شود بر غير آنها ، به معنى «بى آزار» است ، مثل «يَـنَارُ كُونِى بَرْدًا وَسَلَـمًا عَلَى إِبْرَ هِيمَ»۴ انتهى.و فقير گويد كه در سلام در اين قسم مقام چند قول است ميان علماى اعلام :
فاضل مجلسى رحمه الله در كتاب اربعين گفته كه :در بعض اخبار مروى است كه معنى سلام بر ائمه ، سلامت خودشان و سلامت دين و سلامت شيعيان ايشان است در زمان قائم آل محمّد عليهم السلام ۵ انتهى.و صاحب مجمع البحرين گفته كه :
1.ر. ك : العين ، ج ۷ ، ص ۲۶۵ ؛ لسان العرب ، ج ۱۲ ، ص ۲۸۹ ؛ مجمع البحرين ، ج ۶ ، ص ۸۳ (مسلم).
2.ر. ك : الكافي ، ج ۱ ، ص ۲۸۱ ، ح ۴ ؛ بحار الأنوار ، ج ۲۲ ، ص ۴۷۹ ، ح ۲۸.
3.ر. ك : الكافي ، ج ۲ ، ص ۵۸۵ ، ح ۲۴ ؛ و ج ۳ ، ص ۴۷۶ ، ح ۱ ؛ الفقيه ، ج ۱ ، ص ۵۵۹ ، ح ۱۵۴۸ ؛ التهذيب ، ج ۶ ، ص ۵۶.
4.سوره انبياء ، آيه ۶۹ .
5.ر. ك : بحار الأنوار ، ج ۸۶ ، ص ۲۳۶.
