وعيديّة أو تفضيليّة ـ وإلى أخباريّة يعتقدون ظاهر ما ورد به الأخبار المتشابهة ، وهؤلاء ينقسمون إلى مشبّهة يجُرّون المتشابهات على أنّ المراد بها ظواهرها ، و سلفيّة يعتقدون أنّ ما أراد اللّه بها حقّ بلا تشبيه كما عليه السلف ، وإلى ملتحقة بالفرق الضالّة. ^۱ انتهى.و از عبارات شيخ مفيد رحمه الله در كتاب / 24 / أوائل المقالات ظاهر مى شود كه «الشيعه» با الف و لام اطلاق نشود در عرف عام مگر بر جمعى كه حضرت على عليه السلام را بعد از پيغمبر صلى الله عليه و آله بى فاصله امام دانند براى انام ، ^۲ پس صحيح نيست اطلاق اين نام بر غلات و خوارج لئام . و بالجمله از اين كلمات شارح مواقف و كلمات فخر رازى در محصّل و افادات محقق طوسى رحمه اللهدر نقد المحصِّل و امثال آنها ظاهر مى شود كه از جمله بيست و دو فرقه شيعه ، يك فرقه ، اماميه اثنا عشريه اند كه اوصياى پيغمبر صلى الله عليه و آله را دوازده مى دانند : اوّل حضرت على بن ابى طالب ، دوم پسرش امام حسن ، سيوم پسر ديگرش امام حسين ، چهارم على بن الحسين كه ملقب است به سجاد و به زين العابدين ، پنجم پسرش امام محمّد باقر ، ششم پسرش امام جعفر صادق ، هفتم پسرش امام موسى كاظم ، هشتم پسرش حضرت على بن موسى الرضا ، نهم پسرش امام محمّد تقى ، دهم پسرش امام على نقى ، يازدهم پسرش امام حسن عسكرى ، دوازدهم پسرش حضرت حجة بن الحسن صاحب الزمان كه كنيه و نامش موافقت با كنيه و نام حضرت پيغمبر ـ صلوات اللّه عليهم إلى يوم الحشر ـ [دارد] و در وقت وفات پدرش امام حسن عسكرى عليه السلام او پنج ساله [بوده] يا دو سال و هفت ماه داشته [است] بنا بر روايت روضة الواعظين و در بعضى روايات قليلى كمتر و بيشتر نيز هست . و قريب به شصت و سه سال زمان غيبت صغرى بوده و شيعه توسل به سفرا مى نموده اند ، چنانچه در مقدمه اين كتاب گذشت . و بعد از آن غيبت كبرى شده و ـ إن شاء اللّه الودود ـ ظهور خواهد نمود در وقتى كه حق تعالى مقدر كرده [است] . اللهم بحقّه و بحقّ آبائه الأطهار صلِّ عليهم ما اختلف الليل