رجبيّه (شرح زيارت رجبيّه) - صفحه 447

در عرصه قيامت به انواع سختى هاى آن ، يا در طبق بالاى جهنّم به عذاب آن ، تا وقتى كه ما خلاص كنيم ايشان را از جهنم و نقل كنيم ايشان را سوى حضرت خود. ۱ چهارم : مردى به خدمت حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام عرض كرد كه : من از شيعه شماام . آن حضرت عليه السلام فرمود كه : اى بنده خدا! اگر امرها و نهى هاى ما را اطاعت كرده اى ، پس به تحقيق صادقى در اين دعوى و اگر چنين نكرده اى ، پس گناه خود را زياد مكن به دعوى مرتبه خوبى كه تو از اهل آن نيستى. مگو من از شيعه شما ام و ليك بگو كه من از چاكران و دوستان شما ام و دشمنان شما را دشمن دارم و حال آن كه تو بر خير و خوبى [هستى] و بازگشت تو سوى خير و خوبى است. ۲ پنجم : مردى به خدمت حضرت امام حسين عليه السلام عرض كرد كه : اى فرزند رسول خدا! من از شيعه شماام . آن حضرت فرمود كه : دعوى مكن چيزى را كه بگويد مرا خداى تعالى كه : دروغ گفتى و گناهكار شدى در دعوى خود! به درستى كه شيعه ما جمعى اند كه سالم باشد دل هاى ايشان از هر غِشّى و كينه اى و بازى دادنى وليك بگو من از چاكران و دوستان شماام. ۳ ششم : مردى به خدمت حضرت على بن الحسين عليه السلام عرض كرد كه : يا ابن رسول اللّه ! من از جمله شيعيان خالص شماام . آن حضرت فرمود كه : پس تو در اين هنگام مثل حضرت ابراهيم خليل الرحمن خواهى بود كه اللّه تعالى در شأن او فرمود كه : «وَ إِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَاءِبْرَ هِيمَ * إِذْ جَآءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ»۴ پس اگر دل تو مثل دل اوست كه پاكيزه بود از غشّ و كينه ، پس تو از شيعه مايى و اگر دل تو مثل آن نباشد و دانى كه دروغ مى گويى در اين دعوى ، پس خدا تو را گرفتار كند به فالجى كه گرفتار آن باشى تا وقت مردن يا خوره تا اين كه كفّاره اين دروغ تو باشد. ۵ فقير گويد كه در تفسير «وَ إِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَاءِبْرَ هِيمَ» بعضى گفته اند كه ضمير ، راجع به

1.التفسير المنسوب إلى الإمام العسكري عليه السلام ، ص ۳۰۸ ، ح ۱۵۲ ؛ بحار الأنوار ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۴ ، ح ۱۱.

2.التفسير المنسوب إلى الإمام العسكريّ عليه السلام ، ص ۳۰۸ ، ح ۱۵۴ ؛ مجموعة ورّام ، ج ۲ ، ص ۱۰۶ ؛ بحار الأنوار ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۶ ، ذيل ح ۱۱.

3.التفسير المنسوب إلى الإمام العسكريّ عليه السلام ، ص ۳۰۹ ، ح ۱۵۴ ؛ مجموعة ورّام ، ج ۲ ، ص ۱۰۶ ؛ بحار الأنوار ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۶.

4.سوره صافّات ، آيه ۸۳ ـ ۸۴ .

5.التفسير المنسوب إلى الإمام العسكريّ عليه السلام ، ص ۳۰۹ ، ح ۱۵۵ ؛ بحار الأنوار ، ج ۶۵ ، ص ۱۵۶.

صفحه از 527